Στην επικαιρότητα βρίσκεται το τελευταίο διάστημα ο «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ 1» που σύντομα θα πάει προς ψήφιση στη Βουλή. Η συζήτηση βέβαια περιορίζεται στο εκλογικό σύστημα (απλή αναλογική), με την ΚΕΔΕ Δήμοι) και ΕΝΠΕ (Περιφέρειες) να διαφωνούν. Να πούμε εδώ πως η Λαϊκή Συσπείρωση συμφωνεί με την απλή αναλογική, σύστημα το οποίο εδώ και πολλά χρόνια απαιτεί, στο πλαίσιο της ισοτιμίας της ψήφου. Και το λέμε αυτό, γιατί η κυβέρνηση δεν κόπτεται βέβαια για την ισοτιμία της ψήφου, αλλά για το πώς θα πετύχει «ευρύτερες συναινέσεις» στην υλοποίηση της αντιλαϊκής της πολιτικής. Για το λόγο αυτό προχωρά σε μια σειρά άλλες ρυθμίσεις, όπως το ενιαίο ψηφοδέλτιο σε ΟΤΑ κάτω των 500 κατ., διορισμό αντιδημάρχων από την αντιπολίτευση κ.α. Λέμε πως η αντιπαράθεση αυτή είναι αποπροσανατολιστική, ακριβώς γιατί οι Δήμαρχοι –πλην αυτών της Λαϊκής Συσπείρωσης- συμφωνούν με την ουσία του νομοσχεδίου, που είναι η παράδοση αρμοδιοτήτων, των υπηρεσιών και της δημοτικής περιουσίας στους μεγαλοεπιχειρηματίες, στο όνομα της «παραγωγικής ανασυγκρότησης και της ανάπτυξης». Εξαίρεση βέβαια δεν μπορούσε να αποτελέσει η δική μας Δημοτική Αρχή που περιορίστηκε σε μια συζήτηση για τον εκλογικό νόμο. Συμπολίτευση και αντιπολίτευση στάθηκαν σε επιμέρους ζητήματα αποφεύγοντας την ουσία. Τι ξέρουν λοιπόν πως φέρνει ο «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ» και δεν το μαρτυράνε (άρθρα 168, 176, 179, 180, 183, 193, 195, για καλύτερο ψάξιμο, μια που το νομοσχέδιο είναι 325 σελίδες):
Ο «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ» αποτελεί συνέχεια του «Καλλικράτη» που επικροτήθηκε από την ΚΕΔΕ και είχε δυσμενέστατες συνέπειες για το λαό: επιβολή νέων φόρων, ελαστικές σχέσεις εργασίας, υποχρηματοδότηση, εμπορευματοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών, διεύρυνση της ανταποδοτικότητας. Εδώ να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή κι επιτέλους να το χωνέψουμε: Τα κοινωνικά αγαθά (υγεία, παιδεία, καθαριότητα, ρεύμα, νερό κ.α ) δεν μπορεί να μετατρέπονται σε εμπορεύματα και να αποτελούν πεδίο κερδοφορίας των επιχειρηματιών. Ούτε μπορεί να παρέχονται ανταποδοτικά (να έχεις όσα αντέχει η τσέπη σου). Έτσι μόνο μπορεί να εξασφαλιστεί η ελεύθερη και ποιοτική πρόσβαση όλων ανεξαιρέτως των πολιτών σε αυτά. Στον καπιταλισμό οι κοινωνικές ανάγκες και αγαθά βρίσκονται «υπό αίρεση», αφού αντιμετωπίζονται ως κόστος που πρέπει να περισταλεί. Κυρίαρχο είναι το κέρδος και η «επιχειρηματική ανάπτυξη», πολύ περισσότερο σε περίοδο κρίσης, που το κεφάλαιο έχει δυσκολίες στην αναπαραγωγή του.
Εντάσσονται στην ανταπόδοση οι υπηρεσίες πρασίνου, που σημαίνει πάνω από 50 % αύξηση των ανταποδοτικών τελών.
Νέα φορολογικά βάρη για το λαό, αφού στρατηγική επιδίωξη είναι οι πόροι των Δήμων να προέρχονται κυρίως από την ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα, ενώ η κρατική χρηματοδότηση έχει τον χαρακτήρα της «εξισορρόπησης».
Νέο θεσμικό πλαίσιο για την επιχειρηματική αξιοποίηση της δημοτικής γης και περιουσίας, με προκλητικές φοροαπαλλαγές και διευκολύνσεις.
Εισέρχεται το δόγμα «έλεγχος νομιμότητας και όχι σκοπιμότητας» δηλ. έλεγχος συμμόρφωσης των ΟΤΑ, ώστε τοπική και κρατική εξουσία να υπηρετούν συντεταγμένα την καπιταλιστική κερδοφορία εις βάρος των λαϊκών αναγκών. Έτσι, εισάγεται άρθρο όπου μπορεί να παυτούν αιρετοί «για σοβαρούς λόγους δημοσίου συμφέροντος με εντολή υπουργού». Απειλούν δηλ. όποιον «δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις» και κοίταξε στο μέρος των λαϊκών αναγκών.
Λόγω βέβαια του ότι απαιτείται «λαϊκή συναίνεση» για όλα αυτά, θα έχουμε και δημοψηφίσματα, ΟΜΩΣ: Δε θα γίνονται σε χρονιές προεκλογικές και μετεκλογικές οποιωνδήποτε εκλογών, (δηλαδή πότε;) κι αν γίνονται τα αποτελέσματά τους θα είναι «υπό αίρεση»! Έχουμε βέβαια εδώ εμπειρία από τα δημοψηφίσματα του εξωτερικού αλλά και το δικό μας, με το «ΟΧΙ» που ήτανε «ΝΑΙ» και λοιπές αρλούμπες προκειμένου να εγκλωβιστούν συνειδήσεις και να σπέρνουν αυταπάτες. Η Λαϊκή Συσπείρωση βρίσκεται στον αντίποδα αυτής της πολιτικής και λέει ξεκάθαρα πως όσο μένει στο απυρόβλητο η εξουσία των μονοπωλίων, πραγματικά ωφελημένος δεν θα βγει ποτέ ο λαός. Καλούμε όσους από τους αιρετούς στέκονται ανυποχώρητα στο πλευρό του λαού που σήμερα πλήττεται περισσότερο από ποτέ, να μην εγκλωβιστούν στη λογική της «καλύτερης διαχείρισης» μιας καταστροφικής αντιλαϊκής πολιτικής. Ο λαός πρέπει να βροντοφωνάξει:
ΟΧΙ στο παλιό και το νέο κύκλο των αντιδραστικών ανατροπών στην τοπική διοίκηση.
Παλεύουμε για αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα στους βασικούς κοινωνικούς τομείς της Υγείας – Πρόνοιας και Παιδείας και την πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος.
Αντιτασσόμαστε στη μεταφορά αρμοδιοτήτων που πρέπει να είναι στην ευθύνη του κεντρικού κράτους, γιατί αυτό σημαίνει μεταφορά του κόστους στις πλάτες του λαού. Να καταργηθεί κάθε είδους τοπική και έμμεση φορολογία.
Μόνιμη σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους.
Να ανατραπεί το νομοθετικό πλαίσιο που καθιστά δήμους και περιφέρειες πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Διεκδικούμε σχεδιασμό και υλοποίηση σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο υποδομών και μηχανισμών δημόσιας προστασίας από πλημμύρες – πυρκαγιές – σεισμούς, άλλες καταστροφές από καιρικά φαινόμενα. Από την ρύπανση και μόλυνση του νερού και του αέρα.
Απαιτούμε δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον προϋπολογισμό για κοινωνική πολιτική, για ενίσχυση της λαϊκής οικογένειας, για τη λειτουργία των δημοτικών υπηρεσιών σε απορρίμματα, πράσινο κ.λπ.
