Τι ήταν το ΑποΘέρι PROJECT τελικά; Πώς δημιουργήθηκε; Τι άφησε πίσω; Ποιοι εργάστηκαν γι’ αυτό για να ξεκουραστούν στο τέλος με τη γλυκιά του γεύση; Ήταν γιορτή; Πανηγύρι; Ήταν αυτό που αναζητούσε ο κόσμος αλλά το είχε βαθιά κρυμμένο στα ντουλάπια του παρελθόντος και δεν έβρισκε την κατάλληλη αφορμή να το βγάλει στον ήλιο, στο φως, έξω από τη ναφθαλίνη της λήθης;
Ήταν όλοι αυτοί οι διακεκριμένοι, ο καθείς στο είδος του, άνθρωποι – καλλιτέχνες που ήρθαν εδώ στα Μέγαρα και μας γνώρισαν αγαπώντας μας με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο και τους κάναμε οικογένεια; Ήμασταν όλοι εμείς που τους καλοδεχτήκαμε και τους ανοίξαμε τα σπίτια μας και οι γυναίκες τις ψυχές τους βρίσκοντας κάπου ν’ ακουμπήσουν όσα σκεφτόντουσαν «τα μέσα τους» αλλά δεν ήταν και ανομολόγητα; Μια ευκαιρία ήθελαν κι αυτές. Οι μάνες, οι γιαγιάδες, οι κόρες, όλες αυτές οι υπέροχες γυναίκες στα Μέγαρα, όπου, όπως σε όλον τον κόσμο, έτσι κι εδώ, στον τόπο μας, φτιάχνουν με τα χέρια τους τη ζωή, την κοινωνία την ίδια «ταΐζοντας» τη μέρα και τη νύχτα με χαρά και δημιουργία.
Ήταν οι Χάριτες του Αντώνη Βολανάκη; Τα ζυμάρια κι η φυλλόροκα (ο πλάστης, όπως λέγεται στα Μέγαρα) του Μανώλη Παπουτσάκη; Η αστείρευτη χαρά του Θοδωρή Ζαφειρόπουλου και η εφευρετικότητα στα έργα του; Ο ενθουσιασμός της Ελένης Ψυχούλη; Η προσφορά των συμπολιτών μας; Η χαρά των μουσικών και η συνδρομή στο πεντάγραμμο του Γιώργου Μπερδελή, που έδειχνε από καιρό πως περίμενε κάτι τέτοιο; Ο κόσμος όλος τελικά που ήρθε σ’ αυτή τη γιορτή – πανηγύρι και όλα μαρτυρούσαν, μέσα κι έξω του, πως ήθελε να το ζήσει; Η «τρέλα» του Δημήτρη Μιχάλαρου για τον τόπο του, τον οποίον θέλει να ξαναβάλει σε τροχιά μέλλοντος από τις ρίζες του παρελθόντος;
Όλα αυτά μαζί ήταν το ΑποΘέρι PROJECT. Μα κυρίως ήταν ο σπόρος που φυτεύτηκε και περιμένει τον καιρό να κάνει τη δουλειά του για να ανθίσει ξανά και να καρποφορήσει. Με των ανθρώπων τα χέρια πάντα θα συμβαίνουν τα καλύτερα και τα χειρότερα. Ας επιλέγουμε το πρώτο.
Υ.γ. του συντάκτη: Το άρθρο άργησε να βγει. Υπήρξε «θύμα» των εκλογών. Δεν είναι μπαγιάτικο όμως. Είναι πιο φρέσκο από ποτέ. Γιατί ωρίμασε μέσα μας. Και με τον ίδιο ενθουσιασμό γράφτηκε όπως θα γινόταν τις πρώτες μέρες. Με τη διαφορά ότι τώρα όλοι είμαστε πιο σίγουροι γι’ αυτό που βιώσαμε στις 15 Σεπτεμβρίου 2023, γιατί η γεύση του παραμένει το ίδιο και περισσότερο δυνατή και ραφινάτη. Τα συναισθήματα καταλαγιασμένα και σίγουρα.
Α. Μπακαούκας
Διαβάστε επίσης: ΑποΘέρι PROJECT – Μέγαρα: Αναπλάθοντας τα υλικά του παρελθόντος δημιουργούνται οι γεύσεις του μέλλοντος.
