Η σημερινή εκδήλωση είναι αφιερωμένη στη μνήμη όλων εκείνων που επάνδρωναν στις 20 Απριλίου 1941 το αντιτορπιλικό ΨΑΡΑ, το οποίο έλαβε μέρος στους αγώνες εναντίον των Γερμανοϊταλικών στρατευμάτων στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Την ημέρα εκείνη, Κυριακή του Πάσχα, το πλοίο βρίσκονταν στα Μέγαρα, ( σε απόσταση 500 μέτρων περίπου από την ακτή) όπου δέχτηκε σφοδρή αεροπορική επίθεση από 15 γερμανικά αεροπλάνα, και αφού αντιστάθηκε γενναία στους βομβαρδισμούς-μάλιστα από τα αντιαεροπορικά πυρά του κατερρίφθησαν 3 γερμανικά αεροπλάνα-τελικώς βυθίστηκε με απολογισμό 37 νεκρούς και πολλούς τραυματίες. Το προσωπικό που διεσώθη πρόλαβε και εγκατέλειψε το πλοίο λίγα λεπτά πριν τη βύθιση του, αφού προηγουμένως αφαίρεσε τα εμβλήματα της πρύμνης και πήρε μαζί του τα αρχεία και τα εμπιστευτικά έγγραφα. Έχει καταγραφεί επίσης ότι το προσωπικό του πλοίου επέδειξε ακμαιότατο ηθικό και άριστη διαγωγή μέχρι τις τελευταίες στιγμές εμπνεόμενο από τον Κυβερνήτη του, τον Αντιπλοίαρχο Κώνστα Π., ότι αντιμετώπισε την αεροπορική επίθεση και το τραγικό τέλος με υψηλό φρόνημα, αλλά και ότι όσοι διεσώθησαν μετά τη σκληρή αυτή δοκιμασία επέλεξαν να συνεχίσουν τον αγώνα ακολουθώντας πιστά τον Κυβερνήτη τους σε νέα αποστολή στην Αίγυπτο, ενώ είχαν και την επιλογή να μείνουν στην Αθήνα.
Αγαπητοί φίλοι, εάν προσπαθήσουμε να εστιάσουμε για λίγο σε αυτό το τελευταίο στοιχείο, που αφορά αυτούς που πολέμησαν-τους ανθρώπους δηλαδή του αντιτορπιλικού– τότε θα διακρίνουμε ακόμη πιο έντονα τόσο το μεγαλείο του γεγονότος αυτού καθεαυτού, όσο και την σημασία που έχει η διαχρονικότητα της σημερινής μας εκδήλωσης. Και έχει σημασία τεράστια, γιατί σήμερα η χώρα μας βάλλεται και ο λαός της υποφέρει τόσο από ορατούς όσο και από αόρατους εχθρούς. Έχει σημασία τεράστια, γιατί το να στρέφουμε σήμερα το βλέμμα μας σε μία ηρωική πράξη του παρελθόντος μπορεί να γίνει η αφορμή ώστε να επανεκτιμηθεί η αληθινή αξία του ανθρώπου, του ενός, του πολεμιστή.
Αυτοί που επάξια πολέμησαν, και είναι για μας ήρωες, τότε ήταν απλοί άνθρωποι, ανώνυμοι. Είναι λοιπόν ιδιαίτερα σημαντικό να γνωρίζουμε-και η νεότερη γενιά να θυμάται πάντα- ότι οι ηρωικές πράξεις και τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα απορρέουν από τις επιλογές και τις εμπειρίες των απλών ανθρώπων, από την λεγόμενη «δυναμική από τα κάτω».
Υπάρχουν για τον άνθρωπο κάποιοι «θεωρητικοί αυτοματισμοί», (όπως π.χ η ένταξη στο δυναμικό μιας μάχης για την ελευθερία της πατρίδας ως συνειδητή επιλογή). Σήμερα, όλοι αυτοί οι «πνευματικοί αυτοματισμοί», οι αντιλήψεις δηλαδή που θεωρούμε αυτονόητες, αποτελούν για πολλούς προϊόν ιδεολογικής επεξεργασίας και συνεπώς ιδεολογικής απόφασης. Τίποτα πια δεν είναι δεδομένο. Ζούμε στην εποχή της προσωπικής διαμάχης, και της συγκυριακής λογικής. Ενώ είναι συνηθισμένο στην αντίληψή μας για το πώς λειτουργεί ένα περιβάλλον να βλέπουμε πολλές φορές τα πράγματα ως γραμμικά – στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο περίπλοκα. Έχουμε πολλές «τεθλασμένες πορείες», πορείες οι οποίες χάνονται και περιθωριοποιούνται εκ των υστέρων. Στην λογική αυτή λοιπόν, θα έλεγα ότι η ανάδειξη των ιστορικών γεγονότων αυτών αποτελεί μια αναγκαία πνευματική εμπειρία προκειμένου εμείς οι νεότεροι Έλληνες να μην χάσουμε ποτέ την πορεία μας, την μαχητικότητά μας, και τον πατριωτικό μας προσανατολισμό.
Σας καλώ λοιπόν σήμερα να αποτίσουμε τον μέγιστο φόρο τιμής στους ανθρώπους εκείνους που πολέμησαν στις 20 Απριλίου 1941 πάνω στο αντιτορπιλικό ΨΑΡΑ με ηρωισμό, με αρχές και αξίες ξεκάθαρες, με την γνώση των απλών ανθρώπων, και με γνήσια αγάπη για την πατρίδα ώστε να μπορούμε εμείς να ζούμε υπερήφανοι και ελεύθεροι.
Σας Ευχαριστώ
