Λόφος Στίκα: Δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε;

Παρά τις προσπάθειες δενδροφύτευσης και ανάπλασης, που έχουν γίνει κατά το παρελθόν, στον λόφο του Στίκα Μεγάρων, νοτίως της Νέας Εθνικής Οδού Αθηνών Κορίνθου, με μια πρόχειρη ματιά και πολύ εύκολα, ένας επισκέπτης θα διαπιστώσει το χρόνιο πρόβλημα που κατατρέχει το σημείο και δεν είναι άλλο από την εγκληματική, για το περιβάλλον του, εναπόθεση απορριμμάτων.

Ένας μόνο δρόμος οδηγεί στον λόφο, όπου για να φτάσει κανείς πρέπει και να διέλθει την εναέρια και μάλλον «κουρασμένη» τσιμεντένια γέφυρα που περνά πάνω από την Εθνική Οδό. Φθάνοντας στον λόφο και διανύοντας 100 περίπου μέτρα νότια της εισόδου του, η θέαση προς τη θάλασσα και τα νησιά του Σαρωνικού σε ανταμείβει πλουσιοπάροχα.

Ταυτόχρονα όμως κάθε προσπάθεια ρεμβασμού και αίσθημα ευχαρίστησης ακυρώνεται από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο περιβάλλων χώρος. Παραδομένος, όπως και κάθε βεβαίως δημόσιος χώρος, στη διαχείριση των χρηστών του, που δεν είναι άλλοι από τους πολίτες, και μετά από τόσο σκληρή παρέμβαση και παράλλαξη χάριν Εθνικής οδοποιΐας, η μόνη ελπίδα του είναι η καλή πρόθεση χρήσης από τους χρήστες του και η ορθή και σύννομη επιτήρησή του από τους αρμόδιους φορείς.

Αξίζει να σημειωθεί εξ’ αρχής ότι πρόθεση του άρθρου δεν είναι η εύκολη καταγγελία μέσω φωτογραφιών – κεραυνών εν είδει «δημοσιογραφικού Δία». Πρόθεση είναι να αποτυπώσουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα ο λόφος του Στίκα, ούτως ώστε οι μεν πολίτες να ευαισθητοποιηθούμε και να μην μεταθέτουμε το πρόβλημα στον άλλον ή στους επόμενους, οι δε αρμόδιοι να συζητήσουν και να βρουν την καταλληλότερη λύση, όσο πιο άμεσα γίνεται και στα πλαίσια του εφικτού.

Αυτό που αποτυπώσαμε είναι περιβαλλοντική κακοποίηση του λόφου, επί το πλείστον στο κομμάτι του δημόσιου χώρου του, που δια γυμνού οφθαλμού καταλαβαίνει ακόμα και ένα μικρό παιδί ότι προέρχεται, είτε από πολίτες – ιδιώτες που ελαφρά τη καρδία ενδεχομένως «ξελαφρώνουν» τα βάρη τους και το απορριμματικό παρελθόν τους στη ράχη του λόφου, είτε από επαγγελματίες με μεγαλύτερα τροχοφόρα και πιο επιβλαβή απορρίμματα, που για σκοπούς τους οποίους δεν γνωρίζουμε, επιλέγουν τον λόφο για να εναποθέσουν την «πλαστική» και με ονοματεπώνυμο τεχνικών – κατασκευαστικών εταιρειών «πραμάτεια» τους.

Ο Δήμαρχος Μεγαρέων, σε μια εκ του προχείρου πρόταση – απορία – ερώτησή μας, «γιατί δεν κλείνει ο Δήμος τον δρόμο που οδηγεί στον λόφο;», απήντησε ότι αυτό είναι αδύνατον διότι δυτικά του λόφου και δεξιά της γέφυρας, όπως εισέρχεται κανείς, υπάρχουν κτίσματα και ιδιοκτησίες στις οποίες δεν μπορεί να αποκλειστεί η προσέγγιση από τους κατόχους.

Ο λόφος του Στίκα και το χρόνιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει χρήζει άμεσης θεραπείας και επούλωσης. Οι εκλεγμένοι, οι φορείς και θεσμοί, οι εθελοντές και οι πολίτες – χρήστες πρέπει να συναποφασίσουμε και να συμπράξουμε για την ορθή χρήση του, μήπως και καταφέρουμε να πούμε στα παιδιά μας ότι υπήρξαμε κάποτε κι εμείς άνθρωποι.

Α. Μπακαούκας

Παρόμοια άρθρα

Back to top button