Ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια και αναμένεται να ενταθεί ακόμα περισσότερο στη νέα ελληνική πραγματικότητα (του ΔΝΤ), είναι η μετανάστευση νέων πτυχιούχων στο εξωτερικό. Το προφίλ των μεταναστών αυτών δεν έχει να κάνει με ανειδίκευτους εργάτες αλλά με κατόχους ανώτατης μόρφωσης που διαθέτουν πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, πτυχία ξένων γλωσσών και συστατικές επιστολές.
Ο σημαντικότερος λόγος για την αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό είναι οι καλύτερες προοπτικές επαγγελματικής εξέλιξης, η αξιοκρατία στον εργασιακό χώρο, οι οικονομικές απολαβές, το ενδιαφέρον για την εργασία και η απόκτηση περισσότερων και εξειδικευμένων γνώσεων.
Η είσοδος της Ελλάδας στον ελεγκτικό μηχανισμό του ΔΝΤ και της ΕΕ, το «πάγωμα» της αγοράς, η μείωση των θέσεων εργασίας, η ελάττωση των αποδοχών και η ελαστικοποίηση των όρων εργασίας, αποτέλεσαν το έναυσμα προβληματισμού των νέων σχετικά με την παραμονή ή την απομάκρυνση τους από την Ελλάδα προς αναζήτηση εργασιακών ευκαιριών.
Ωστόσο, η «διαρροή εγκεφάλων» στο εξωτερικό υπονομεύει την ανάπτυξη της Ελλάδας. Μια ανάπτυξη που είναι αδύνατο να επιτευχθεί χωρίς τη γνώση των ανθρώπων που αποφασίζουν να φύγουν από τη χώρα. Έτσι, λοιπόν, το νέο κύμα μετανάστευσης δεν αποτελείται μόνο από φοιτητές που αποφασίζουν να μείνουν «έξω», αλλά από επαγγελματίες όλων των κλάδων που βλέπουν την παραμονή στη χώρα σαν δρόμο που οδηγεί σε αδιέξοδο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εurostat, τέσσερις στους δέκα Ελληνες δηλώνουν έτοιμοι να εγκαταλείψουν τον τόπο διαμονής τους και να εγκατασταθούν σε άλλη περιοχή ή χώρα στην περίπτωση που μείνουν άνεργοι και δεν σταθεί δυνατόν να βρουν νέα εργασία.
Παρά το γεγονός ότι η οικονομία δεν δίνει πλέον εικόνα εμπιστοσύνης και παρά τα προβλήματα και την ανασφάλεια που έχει δημιουργήσει η νέα δυσμενής οικονομική πραγματικότητα, δεν είναι εύκολη η απόφαση φυγής από την Ελλάδα για αναζήτηση μιας πιο ασφαλούς εργασίας. Θεωρώντας δεδομένο, πια, το σηψαιμικό, διεφθαρμένο, φαύλο, αλαζονικό και καθόλα σαθρό ελληνικό πολιτικό σύστημα, δεν πρέπει να παραβλέπουμε και το γεγονός ότι πρόκειται για μια Ελλάδα που όλοι οι πολίτες, λίγο πολύ, συμβάλλαμε μέσω αδιαφορίας, βολέματος, τυφλού υπερκαταναλωτισμού στην ατέρμονη πτώση της προς το τίποτα… Πτώση αξιών κυρίως, με αποτέλεσμα την πτώση της οικονομίας. Ωστόσο, όλοι οφείλουμε να προσπαθήσουμε γιατί “Κάτω από τέτοιον ουρανό, τίποτα δεν είναι δοσμένο“.
-Για τη γενιά που όταν ψάχνει δουλειά ανοίγει τον χάρτη. Για τη γενιά που στύβει πτυχία και master στα πόδια συμφεροντολόγων και μονοφαγάδων αφεντικών άνευ υπερωρίας, αποζημίωσης, σύνταξης….
Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του θέματος από τη Νέλλυ Στεντούμη.
