Ακολουθεί άρθρο – επιστολή του Ευάγγελου Ρήλου, υποψήφιου δημοτικού συμβούλου με τον συνδυασμό ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ, με επικεφαλής τον νυν δήμαρχο και υποψήφιο δήμαρχο Μεγαρέων, Γρηγόρη Σταμούλη.
Η αληθινή αξιοπρέπεια είναι σαν το ποτάμι «Όσο πιο βαθύ είναι, τόσο λιγότερο θόρυβο βγάζει…»
Η αξιοπρέπεια υποδηλώνει ότι σέβομαι την προσωπικότητα μου, ότι μένω πιστός στα προκαθορισμένα από την συνείδηση μου ιδανικά και ότι αναλαμβάνω την ευθύνη του εαυτού μου και των επιλογών μου.
Ένας αξιοπρεπής άνθρωπος είναι συνεπής απέναντι στον εαυτό του, τις αξίες και τις αρχές του και κρατάει πάντα τον λόγο και τις υποσχέσεις του.
Έχει επίγνωση και βαθιά αυτογνωσία, διακατέχεται από ήθος και σεμνότητα στον λόγο και την ομιλία του. Η αξιοπρέπεια είναι θέμα επιλογής και προσωπικής ευθύνης. Αυτό που χρειάζεται να θυμόμαστε, είναι ότι η αξιοπρέπεια είναι μια στάση ζωής, είναι μια προέκταση των αξιών που έχουμε σαν άνθρωποι. Δεν είναι αναχρονιστικό, δεν είναι το φαίνεσθε είναι ο πραγματικός κόσμος του πολιτικού.
Φυσικά για να είσαι αξιοπρεπής χρειάζεται να έχεις καταλάβει καλά, τι πραγματικά εκπροσωπείς και τι περιμένει ο κόσμος από εσένα. Δεν μπορείς να καλλιεργείς ένα μύθο γύρο σου, γιατί οι μύθοι αργά η γρήγορα καταρρίπτονται. Δεν είναι μόνο οι συμπεριφορές που δείχνουν το αξιοπρεπές κάποιου. Είναι και οι προτάσεις του για τα προβλήματα του Λαού που εκπροσωπεί.
Αν βλέπεις πολιτικούς που τον κάθε καημό του πολίτη τον κάνουν σύνθημα, τότε μακριά. Πρόκειται για την χειρότερη μορφή αναξιοπρέπειας. Δεν ξέρω πως το αντιλαμβάνεται ο καθένας, αλλά πρέπει να θέλουμε να μας διοικούν Αξιοπρεπείς ή Λαϊκιστές? Ο Λαϊκιστής δεν είναι φιλολαϊκός, τον ενδιαφέρει μόνο η πολιτική του επιβίωση.
ΟΜΩΣ Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕΓΑΛΟΣ..
Η ανθρώπινη πράξη ή παράλειψη θα αποτελεί πάντοτε αντικείμενο κριτικής και αξιολόγησης, θετικής ή αρνητικής. Η κριτική θέλει γνώσεις του αντικειμένου που θα κριθεί. Η κριτική μπορεί να είναι Σφοδρή, να είναι φραστικά οξύτατη, όταν όμως είναι ευπρεπής και κόσμια, όταν σέβεται τα γεγονότα και δεν τα διαστρεβλώνει, όταν κρίνει την ευθύνη των δημιουργών των γεγονότων δίχως να Υβρίζει και Συκοφαντεί, τότε πρόκειται για Δημιουργική, εποικοδομητική κριτική.
Ήθελα να δημοσιεύσω τις λίγες αυτές σκέψεις μου δημόσια δίχως εμπάθεια, φανατισμό και διχαστικό στόχο, που θολώνει τη σκέψη και κακοποιεί την αλήθεια.
Η κριτική δεν πρέπει να πληγώνει, δεν πρέπει να ΥΒΡΙΖΕΙ, δεν πρέπει να μην σέβεται την Αλήθεια, δεν πρέπει να εκφυλίζεται σε προπαγάνδα.
Σας ευχαριστώ πολύ!
