Οι δημοτικές αρχές πανηγυρίζουν για τη «μεγάλη επιτυχία» που σημείωσαν: Πέτυχαν να σβήσουν το χρέος, λένε, προς την ΕΥΔΑΠ! Ποια είναι η πραγματικότητα; Στο Νομοσχέδιο για την Παιδεία, υπάρχει τροπολογία που λέει ότι τα χρέη όλων των φορέων (και των δήμων) προς την ΕΥΔΑΠ εξοφλούνται από το κράτος. Για το Δήμο μας είναι 23 εκατομμύρια €. Το ποσό αυτό θα παρακρατηθεί από τους αποδιδόμενους πόρους προς αυτούς για τα έτη 2014-2025. Τίποτα δε χαρίζεται! Μια ακόμη θηλιά έρχεται να προστεθεί στο λαιμό μας και μια ακόμα καλή δικαιολογία για περικοπές στον προϋπολογισμό του δήμου. Ήδη ο δήμος δυσκολεύεται να πληρώσει τους υπαλλήλους του, θα φορτωθεί με άλλα 23 εκατ. χρέος;
Είναι βέβαια μεγάλο το θέμα του πώς δημιουργήθηκαν αυτά τα χρέη. Και είναι απορίας άξιο το ότι η ΔΕΥΑΜ χρεωνόταν 3,5 εκατομμύρια κυβικά νερό το χρόνο, όμως τιμολογούνταν μόνο τα 1,6 περίπου εκατομμύρια κυβικά. Οι εκκαθαριστές μας ενημέρωσαν πως για το νερό έπαιρναν από τους δημότες μόνο 1000 € το μήνα! Δηλαδή, δεν πλήρωναν οι δημότες; Ή πλήρωναν, όμως τα χρήματα πήγαιναν αλλού; Είναι δυνατόν 1,9 εκατ. κυβικά να χάνονταν σε διαρροές του δικτύου; Ή γίνονταν υποκλοπές (με κάποιους ίσως να κλείνουν τα μάτια);
Αν πάλι σκεφτούμε πως χρέη προς την ΕΥΔΑΠ δεν έχει μόνο ο δήμος μας μα όλοι σχεδόν οι δήμοι, αν δούμε πως τα χρέη πάντα ακολουθούνται από «μνημόνια» που επιβάλλουν μια συγκεκριμένη-πάντα αντιλαϊκή– διαχείριση, τότε δεν μπορεί παρά να οδηγηθούμε σε ένα συμπέρασμα: η πολιτική που ακολουθήθηκε όλα αυτά τα χρόνια από τους δήμους και το κράτος είχε ένα στόχο, που σήμερα πια είναι φανερός: Να ιδιωτικοποιηθεί η ΕΥΔΑΠ και να παραδοθεί χωρίς χρέη σε κάποιο μεγάλο μονοπώλιο. Αυτό που λέγαμε πάντα: Ένα απαραίτητο για τον άνθρωπο αγαθό, το νεράκι, να γίνει ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Τα πάντα για την κερδοφορία των πολυεθνικών (γαλλικών, ισραηλινών), που βρήκαν μια εύκολη και σίγουρη πηγή κέρδους.
Το γενικό ξεπούλημα της ΕΥΔΑΠ θα έχει πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις στο λαό: Αύξηση τιμολογίων (τα τελευταία χρόνια είχαμε αύξηση 160%), χαμηλή ποιότητα, ελλιπή συντήρηση του δικτύου, διάλυση εργασιακών σχέσεων και απολύσεις. Οι συνέπειες αυτές δυστυχώς πρέπει να θεωρηθούν δεδομένες, αφού δηλωμένος στόχος της ΕΥΔΑΠ ΑΕ είναι η αύξηση της κερδοφορίας (για καλύτερα αποτελέσματα στο χρηματιστήριο) μέσω της μείωσης των λειτουργικών της δαπανών. Η ΕΥΔΑΠ δεν πρόκειται να προχωρήσει σε κανένα έργο, αν η επένδυση δεν έχει εξασφαλισμένα κέρδη. Τι θα γίνει λοιπόν με περιοχές που η ΕΥΔΑΠ πιθανό θα θεωρήσει «άγονες»;
Τι θα γίνει αν κάποιος «πελάτης» δεν μπορεί να πληρώσει τους φουσκωμένους λογαριασμούς; Ήδη η ΕΥΔΑΠ κόβει την παροχή νερού σε σπίτια που αδυνατούν να πληρώσουν. Φαντάζεστε τι θα συμβεί στο άμεσο μέλλον; Ο δήμος προφανώς πανηγυρίζει προκαταβολικά για τα αναμενόμενα κέρδη των πολυεθνικών. Έτσι εξηγείται άλλωστε και το μεγάλο ενδιαφέρον για τη σύνδεση της Κινέττας με την ΕΥΔΑΠ. Διευρύνεται η πελατεία…. Και φανταστείτε πως η μελέτη που πήγε στην
Περιφέρεια μιλά μόνο για έναν κεντρικό αγωγό και δύο δεξαμενές. Τι θα γίνει με το υπόλοιπο δίκτυο;
Για τους λόγους αυτούς, ο Α. Χοροζάνης απείχε από την ψηφοφορία, μη θέλοντας να νομιμοποιήσει το «έγκλημα» που θα συντελεστεί εις βάρος του λαού των Μεγαρέων.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ
Έχοντας όλα αυτά υπόψη μας, καλούμε το λαό των Μεγαρέων να μην αναγνωρίσει και να μη νομιμοποιήσει κανένα χρέος προς την ΕΥΔΑΠ. Η δημοτική αρχή, έστω και τώρα, να απορρίψει οποιαδήποτε τέτοιου είδους σύμβαση με την ΕΥΔΑΠ. Όλοι μαζί να διεκδικήσουμε αγωνιστικά:
• Τη διαγραφή του χρέους του Δήμου προς την ΕΥΔΑΠ, χωρίς καμιά επιβάρυνση σε αυτόν.
• Ακύρωση της προωθούμενης ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ και ανάληψη της διαχείρισης των δημοτικών δικτύων ύδρευσης από αυτήν.
• Έλεγχο, ανακατασκευή και επέκταση των δημοτικών δικτύων ύδρευσης, με δαπάνη και ευθύνη της ΕΥΔΑΠ. Πρόσληψη του υφιστάμενου προσωπικού των δημοτικών υπηρεσιών ύδρευσης από την ΕΥΔΑΠ με σύμβαση αορίστου χρόνου.
• Εφαρμογή ενιαίου οικιακού τιμολόγιου ύδρευσης για όλη την Αττική.
• Μείωση του τιμολόγιου ύδρευσης για τις οικιακές καταναλώσεις και αύξηση για τις επιχειρηματικές καταναλώσεις.
• Δημιουργία Ενιαίου Δημόσιου Φορέα Διαχείρισης των Υδάτινων Πόρων που δε θα λειτουργεί κερδοσκοπικά, αλλά θα ικανοποιεί την ανάγκη του λαού μας για ελεύθερη πρόσβαση σε νερό (οποιασδήποτε χρήσης του).
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΔΑΠ. ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ, ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ
Αντώνης Χοροζάνης, Δημοτ. Σύμβουλος και στέλεχος του ΚΚΕ
