Το μήνυμα του δημάρχου Μεγαρέων, Γρηγόρη Σταμούλη, για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από τους Τούρκους στις 14 Σεπτεμβρίου 1922 απεστάλη με δελτίο τύπου και έχει ως εξής:
H πιο θλιβερή επέτειος της ελληνικής ιστορίας, που μπορεί να συγκριθεί, ίσως, μόνο με αυτήν της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης το 1453, είναι η 14η Σεπτεμβρίου, Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.
Η καταστροφή της Σμύρνης, που έγινε μετά την κατάρρευση του μικρασιατικού μετώπου, οδήγησε στη στρατιωτική ήττα και συντριβή, αλλά κυρίως στον ξεριζωμό εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων από την Ιωνική γη.
Οι σφαγές, λεηλασίες και η προσφυγιά που ακολούθησαν, αποτελούν το αποκορύφωμα μιας συστηματικής προσπάθειας εξόντωσης του ελληνικού στοιχείου από τα χώματα της Μικρά Ασίας, που έβαλε τέρμα στην τρισχιλιετή παρουσία του στην πέραν του Αιγαίου Ελλάδα, μια περιοχή όπου αναπτύχθηκε η ωριμότερη φάση του ελληνικού πολιτισμού, που ήταν μια τερατώδης γερμανική έμπνευση και που πρώτοι οι Νεότουρκοι ανέλαβαν να κάνουν πράξη. Και κοντά στις βάρβαρες ασιατικές μεθόδους του βίαιου εξισλαμισμού, του γενιτσαρισμού και των κατά τακτά διαστήματα φυλετικών εκκαθαρίσεων ήρθε να προστεθεί και η ψυχρή και θανατηφόρα μέθοδος των περίφημων ταγμάτων εργασίας.
Η Γενοκτονία των Ελλήνων είναι η σκόπιμη και συστηματική εξόντωση, μέχρι το 1923, των ελληνικών πληθυσμών της Ανατολικής Θράκης και της Μικρά Ασίας (κυρίως της Ιωνίας, Καππαδοκίας, Πόντου, Βιθυνίας), αρχής γενομένης με τη Σφαγή του Οικονομείου στις 25 Ιανουαρίου 1913, από τους μηχανισμούς της οθωμανικής κυβέρνησης των εθνικιστών Νεότουρκων και του τουρκικού εθνικιστικού κινήματος του Μουσταφά Κεμάλ. Θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες.
Η Γενοκτονία των Ελλήνων πραγματοποιήθηκε παράλληλα και κατά τον ίδιο τρόπο, όπως με γενοκτονίες σε βάρος και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δηλ. των Αρμενίων και των Ασσυρίων.
Οι εκτιμήσεις για τις ανθρώπινες απώλειες την περίοδο από το 1912 ως το 1922 ξεκινούν από 200-300 χιλιάδες και φτάνουν, κατά ορισμένους Έλληνες μελετητές τις 800.000 – 1.200.000 ψυχές.
Χιλιάδες Ελληνες κοιμήθηκαν το βράδυ της 13ης Σεπτεμβρίου 1922 ως νοικοκυραίοι και ξύπνησαν το πρωί της επομένης ως πρόσφυγες.
Ετσι ήρθαν κι εγκαταστάθηκαν και στην περιοχή των Μεγάρων στο Μελί και στη Νέα Πέραμο.
Αυτές τις ώρες πρέπει να διατηρήσουμε άσβεστη την εθνική μνήμη. Θυμόμαστε και δεν ξεχνάμε τις θηριωδίες των Τούρκων, καταδικάζοντας όπως όλος ο κόσμος την γενοκτονία και προσμένοντας τις γραφές, που αναφέρουν πως όταν έρθει η μεγάλη ώρα θα ξυπνήσει ο μαρμαρωμένος βασιλιάς και ότι χάσαμε «πάλι δικά μας θά ‘ναι».
Ο Δήμος Μεγαρέων με κάθε τρόπο στηρίζει τους συμπολίτες από το Μελί και τη Νέα Πέραμο και πάντα σε συνεργασία με τους τοπικούς πολιτιστικούς Συλλόγους, με τον προσήκοντα σεβασμό στην ιστορία και στους συμπολίτες μας».
Εκ του Γραφείου Επικοινωνίας
& Δημοσίων Σχέσεων Δήμου Μεγαρέων
