Με την υπ. αριθμ. 22/2015 ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας Νέας Περάμου, συστήθηκε συντονιστική επιτροπή αγώνα, με την ονομασία «Επιτροπή Ανασυγκρότησης & Ανάπτυξης Δήμου Νέας Περάμου», για την προώθηση και διεκδίκηση του δίκαιου και εύλογου αιτήματος των κατοίκων της Νέας Περάμου για τον διαχωρισμό και την ανεξαρτητοποίηση της Νέας Περάμου, από τον Δήμο Μεγαρέων και την ανασύσταση νέου, ξεχωριστού και ανεξάρτητου «Δήμου Νέας Περάμου».
Η πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου δήμου, αφορά σε όλο το πολιτικό φάσμα της τοπικής κοινωνίας μας, με κοινό άξονα την καλή πίστη και την αγάπη για τον τόπο μας. Πρόθεση και μοναδικός σκοπός της κίνησης αυτής είναι, να αναδείξουμε τον τόπο μας ως τόπο μοναδικό, ανεξάρτητο και ισχυρό, προβάλλοντας την πολιτιστική κληρονομιά του και κεφαλαιοποιώντας ότι ισχυρότερο διαθέτουμε, την ιστορία μας και το τεράστιο φυσικό πλεονέκτημα του φυσικού κάλλους της περιοχής μας.
Η Νέα Πέραμος Αττικής ιδρύθηκε από μικρασιάτες πρόσφυγες από την Πέραμο της Κυζίκου της Μικράς Ασίας, που εγκαταστάθηκαν οριστικά στον τόπο αυτό το έτος 1924. Το έτος 1928 ο οικισμός αυτός αναγνωρίστηκε επίσημα από το ελληνικό κράτος . Ένα χρόνο αργότερα το 1929 η Νέα Πέραμος έγινε αυτόνομη και ανεξάρτητη Κοινότητα. Το 1994 η Κοινότητα Νέας Περάμου λόγω της ραγδαίας αύξησης του μόνιμου πληθυσμού της αναβαθμίστηκε σε Δήμο και λειτούργησε εύρυθμα έως την 31η Δεκεμβρίου 2010 οπότε με τον Ν. 3852/2010 (Νόμος Καλλικράτη) καταργήθηκαν οι κοινότητες και συγχωνεύθηκαν οι δήμοι σε 325 καλλικρατικούς δήμους που αποτελούν το σημερινό «αυτοδιοικητικό έκτρωμα».
Τα πέντε τελευταία χρόνια όπως είναι γνωστό, στα πλαίσια του «Καλλικράτη» συνενώθηκε ο μέχρι τότε αυτόνομος και ανεξάρτητος Δήμος της Νέας Περάμου Αττικής με τον υπάρχοντα Δήμο Μεγάρων και δημιουργήθηκε ο νέος καλλικρατικός «Δήμος Μεγαρέων» και πλέον αποτελούν έναν ενιαίο Δήμο με πληθυσμό 36.924 κατοίκους (απογραφή 2011) και συνολική έκταση του ενιαίου δήμου που φτάνει τα 330,32 τ.χλμ.. Η Νέα Πέραμος έχει πληθυσμό 8.600 κατοίκους (απογραφή 2011) και έκταση 10 τ.χλμ. και αποτελεί Δημοτική Κοινότητα.
Ο Καλλικράτης μετρά 5 χρόνια εφαρμογής. Το χρονικό διάστημα συμπίπτει με τον χρόνο εφαρμογής της πολιτικής της σκληρής μνημονιακής λιτότητας. Συνεπώς είναι δύσκολο να αποφασίσουμε σε ποιό ποσοστό η παρούσα κατάσταση πρέπει να αποδοθεί στην μία ή τη άλλη από τις δύο πολιτικές. Ανεξάρτητα όμως από το πού και σε ποιο οφείλονται, τα προβλήματα είναι υπαρκτά και συνοψίζονται ως εξής:
- Οι παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους πολίτες υποβαθμίζονται (Παιδεία, υγεία, κοινωνικές υπηρεσίες, καθαριότητα, πολιτισμός, περιβάλλον). Εξαιρούνται τα ΚΕΠ και η αναβάθμιση των ηλεκτρονικών υπηρεσιών, που όμως δεν σχετίζονται οικονομικά και διοικητικά με την Τ.Α.
- Οι δήμοι είναι σε οικτρή οικονομική κατάσταση, παρά την δραστική μείωση των δαπανών, κυρίως αυτών της μισθοδοσίας προσωπικού. Οι κύριοι λόγοι είναι η ανεπάρκεια των κεντρικών αυτοτελών πόρων (ΚΑΠ), η καθυστέρηση στην καταβολή τους, η αδυναμία είσπραξης των ανταποδοτικών τελών αλλά και σε πολλές περιπτώσεις η κακοδιαχείριση εκ μέρους των αιρετών διοικήσεων. Ο Δήμος Μεγαρέων είναι ένας από τους 11 δήμους της χώρας που αδυνατούν να καταθέσουν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό. Ταυτόχρονα όμως οι Δήμοι λειτουργούν κάτω από ένα ασφυκτικό διοικητικό πλαίσιο που ακυρώνει την δυνατότητα να χαράξουν και να υλοποιήσουν πολιτική, παρ' ότι υποτίθεται ότι ένας από τους σκοπούς του Καλλικράτη ήταν και αυτός.
- Παρά τα βήματα που έχουν γίνει στην κατεύθυνση της βελτίωσης της διαφάνειας των αποφάσεων της διοίκησης (διαβούλευση, “διαύγεια”), απέχουμε πολύ από το να λειτουργούν θεσμοί που να επιτρέπουν στους δημότες να γνωρίζουν επαρκώς τι συμβαίνει στον δήμο τους. Στο συγκεκριμένο έχουν ευθύνη όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς και συλλογικότητες, πέραν της διοίκησης( Παρατάξεις, σύλλογοι, τύπος)
- Η συγχώνευση των δήμων πέρα από τις απόπειρες εκλογίκευσής της με την επίκληση των κριτηρίων που τέθηκαν , είχε ως πρώτιστο στόχο την δικαιολόγηση της περικοπής των δαπανών. Πράγματι αυτή επιτεύχθηκε σε μεγάλο βαθμό, όχι όμως χωρίς επιπτώσεις στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες. Πέραν αυτού υπάρχουν και κραυγαλέες περιπτώσεις κατά τις οποίες προέκυψαν δήμοι δυσλειτουργικοί.
- Το κυριότερο όμως πρόβλημα σχετίζεται με την λειτουργία της δημοκρατίας. Είναι προφανές ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην παρούσα μορφή της η δημοκρατία συρρικνώνεται. Οι σημαντικές αποφάσεις δεν λαμβάνονται από δημοκρατικά εκλεγμένα θεσμικά όργανα, αλλά καθορίζονται από συνθήκες και κανόνες που θεωρούνται πρακτικά απαραβίαστοι. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και ο σχεδιασμός του μεγέθους, των πόρων, των αρμοδιοτήτων, των κανόνων που διέπουν τις σχέσεις με τους πολίτες και τους άλλους φορείς διοίκησης, ώστε όλοι δημοκρατικά εκλεγμένοι φορείς εξουσίας να είναι στην πράξη αποδυναμωμένοι. Και ενώ η πολιτική αυτή διαφημίζεται ως θετική, διότι δήθεν ενισχύει την λογοδοσίακαι την διαφάνεια ενώ αποτρέπει την αυθαιρεσία, στην πράξη αποδυναμώνει την δυνατότητα χάραξης και υλοποίησης πολιτικής προς όφελος κέντρων που δενυπόκεινται στην λαϊκή κυριαρχία, παρά την επιταγή του συντάγματος.
Ο λόγος που πρέπει να καταργηθεί ο Καλλικράτης είναι η χρεωκοπία του όπως περιγράφεται συνοπτικά παραπάνω. Χρειάζεται ριζικός επανασχεδιασμός.Είναι επίσης κρίσιμο να συζητηθεί ανοιχτά και να συμφωνηθεί το οικονομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο γίνεται η συζήτηση. Δηλαδή:
- Δεχόμαστε ότι οι προϋπολογισμοί των Δήμων πρέπει να είναι ισοσκελισμένοι ή προκρίνουμε την αύξηση των χρεών; Στην πρώτη περίπτωση η βασική οικονομική αρχή της μεγιστοποίησης του οφέλους μιας δαπάνης είναι περισσότερο σημαντική. (Δηλαδή αν ένα τρακτέρ χρειάζεται για 100 στρέμματα καλλιέργειας και 2 αγρότες έχουν 50 στρέμματα ο καθένας, μοιράζονται 1 τρακτέρ παρ' ότι φυσικά θα προτιμούσαν να έχει ο καθένας το δικό του.)
- Ο κρατικός προϋπολογισμός θα είναι ισοσκελισμένος ή όχι; Αυτό καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την κρατική επιχορήγηση προς την Τ.Α. Πέραν του κρατικού προϋπολογισμού οι πόροι βαρύνουν τους δημότες και τους χρήστες των υπηρεσιών. Πως σχεδιάζεται δίκαια το ύψος και η κατανομή των εσόδων; Πως χρηματοδοτούνται τα έργα υποδομής;
- Δημοκρατία και ευθύνη είναι αλληλένδετα. Κάθε αποσύνδεση είναι απάτη ή αυτοεξαπάτηση.
Γεγονός είναι ότι οι καλλικρατικοί Δήμοι, δημιουργήθηκαν χωρίς την διασφάλιση των δομών και των διαδικασιών εσωτερικής τους αποκέντρωσης. Με μια απόφαση της τρόικας που μοναδικό σκοπό είχε την αποξένωση και την περιθωριοποίηση των κατοίκων. Με την μεταρρύθμιση αυτή, πολλά προβλήματα δημιουργήθηκαν όπως ότι τα προβλεπόμενα «Τοπικά Συμβούλια» παρέμειναν αδρανή, χωρίς αρμοδιότητες και πόρους, χωρίς τοπικό πρόγραμμα δράσης, χωρίς ουσιαστική θεσμική λειτουργία ώστε να διασφαλίζεται η συμμετοχή και ή έκφραση των πολιτών, αφού η διαχείριση όλων των δομών του Δήμου (διοικητική, οικονομική κλπ.) γίνεται από την κεντρική υπηρεσία, με αποτέλεσμα να επικρατεί η λογική της υπεροχής της έδρας του Δήμου που συνήθως είναι το ισχυρότερο πληθυσμιακά οικιστικό κέντρο και αυτό κατά συνέπεια να επιφέρει αντιδράσεις πολιτών των παλαιών Δήμων και Κοινοτήτων, που ένοιωσαν ξαφνικά, ότι περιθωριοποιήθηκαν και απώλεσαν τη δυνατότητα συλλογικής έκφρασης και συμμετοχής στα κοινά.
Για εμάς του Νεοπεραμιώτες, που ο Δήμος μας λειτουργούσε ως αυτόνομος Δήμος σε ικανοποιητικό επίπεδο για αρκετά χρόνια, με την συνένωση αυτή δεν επιτεύχθηκε η αναμενόμενη ανάπτυξη και συνεργασία των δύο περιοχών, αφού αυτές διαφέρουν σε όλους τους τομείς (κοινωνικό, πολιτιστικό και οικονομικό).
Το δίκαιο του αιτήματος εδράζεται στην ανομοιογένεια στα ουσιαστικά χαρακτηριστικά (οικονομική παραγωγή, κοινωνικοί δείκτες και ανάγκες) μεταξύ του ευρύτερου Δήμου Μεγαρέων και της δημοτικής ενότητας Νέας Περάμου, στην ανάγκη βελτίωσης της παροχής υπηρεσιών στου Δημότες, στην ανάγκη αποτελεσματικής αντιπροσώπευσης των Νεοπεραμιωτών, στην ανάγκη σαφούς και διαφανούς και ξεχωριστού οικονομικού πλαισίου. Πέραν αυτών, ιστορικά δεδομένα υποστηρίζουν τη σχετική αυτονομία και διαφορετική ιστορική πορεία και κουλτούρα της Νέας Περάμου από την αντίστοιχη των Μεγάρων.
Η κατάργηση του Δήμου μας έδειξε ότι η ανιστόρητη επέμβαση του Ν. 3852/2010 («Καλλικράτης») ήταν αρνητική για τον λαό της περιοχής μας.
Η συγχώνευση του Δήμου Νέας Περάμου Αττικής στον «καλλικρατικό» δήμο Μεγαρέων:
- Στέρησε την αυτονομία της Νέας Περάμου Αττικής, η οποία ουσιαστικά απορροφήθηκε από τον κεντρικό δεσπόζοντα Δήμο και σιγά – σιγά απογυμνώθηκε και περιθωριοποιείται, συν τω χρόνω, όλο και περισσότερο, έχοντας ήδη φτάσει σε οικονομικό, διοικητικό και πολιτιστικό τέλμα.
- Απομάκρυνε τη δημοτική αρχή από τον λαό της Νέας Περάμου, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει επαρκής και ουσιαστική αντιπροσώπευση του και να μην διασφαλίζεται η συμμετοχή και έκφραση των πολιτών – Νεοπεραμιώτων.
- Το Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Νέας Περάμου παρέμενε αδρανές χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες, χωρίς πόρους, χωρίς τοπικό πρόγραμμα δράσης, χωρίς ουσιαστική θεσμική λειτουργία, παρά μόνο με συμβουλευτικό χαρακτήρα», λειτουργών ως «επαίτης» προς τον δεσπόζοντα Δήμο.
- Στέρησε την διαχείριση όλων των δομών του παλαιού Δήμου (διοικητική, οικονομική, στελέχωση υπηρεσιών κλπ.), η οποία προστέθηκε στην κεντρική υπηρεσία, με αποτέλεσμα να επικρατεί λογική της υπεροχής της έδρας του ισχυρότερου πληθυσμιακά Δήμου, το δε «υπόλοιπο», δηλαδή η Νέα Πέραμος να λειτουργεί πια ως απλό «προάστιο».
- Στέρησε την αίσθησή της ιστορικότητας αυτού του τόπου καθώς η Νέα Πέραμος αποτελεί έναν από τους ιστορικότερους προσφυγικούς οικισμούς σε πανελλήνιο επίπεδο, με πλούσια ιστορικά αποθέματα, που όμως αποτρέπεται η ανάδειξη τους, εξαιτίας της διαφορετικότητας της κουλτούρας του δεσπόζοντος Δήμου, με τον οποίο υπάρχει μέγα χάσμα, σε όλους τους τομείς (κοινωνικό – πολιτιστικό).
- Απειλεί να εδραιώσει μια κατάσταση υποβάθμισης της περιοχής μας, αφού εμπόδισε την ανάπτυξη έργων και δράσεων στο Δήμο μας. Εξάλλου ο δεσπόζων Δήμος κινδυνεύει να μπει σε πρόγραμμα επιτήρησης των οικονομικών του, τα οποία δεν ήταν σε καλή κατάσταση κατά την προγενέστερη της συνένωσης περίοδο, με αποτέλεσμα να συμπαρασύρεται στον οικονομικό όλεθρο και η Δημοτική Κοινότητα της Νέας Περάμου, που εντάχτηκε εκ των υστέρων και που ως ανεξάρτητος λειτουργών Δήμος είχε ικανοποιητική και διαχειρίσιμη οικονομική πορεία.
Μετα ταύτα είναι αυτονόητο ότι υπό τις παρούσες συνθήκες, η επανασύσταση και επαναδημιουργία του Δήμου Νέας Περάμου ως Αυτοτελούς και Ανεξάρτητου Δήμου, είναι επιτακτική ανάγκη για όλους Νεοπεραμιώτες.
Ζητάμε λοιπόν την κατάργηση του ενιαίου Δήμου Μεγαρέων και την δημιουργία δύο πρωτοβάθμιων αυτοδιοικήσεων, του Δήμου Νέας Περάμου και του Δήμου Μεγαρέων.
Ο διαχωρισμός θα γίνει με βάση τους υπάρχοντες ξεχωριστούς καταλόγους και τα δημοτολόγια και με επιστροφή του προσωπικού και στελέχωση των υπηρεσιών κατά την πρότερα κατάσταση.
