Το μήνυμα του δημάρχου Μεγαρέων, Γρηγόρη Σταμούλη, για την ημέρα της Εθνικής Αντίστασης απεστάλη με δελτίο τύπου και έχει ως εξής:
«Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πέρα από τα ανδραγαθήματα του Ελληνικού Στρατού και συγκεκριμένα μετά τη Μάχη της Κρήτης, όταν έπαψε τυπικά να υφίσταται οργανωμένος Ε.Σ., έλαμψε η Εθνική Αντίσταση. Ο κάθε Έλληνας πατριώτης, με ή χωρίς όπλο, πήρε μέρος σε αυτήν και έδωσε τη δική του μάχη ενάντια στον κατακτητή, στη γειτονιά, στο χωριό, στο βουνό. Στις 30 Μαΐου του 1941, το ίδιο βράδυ της παράδοσης της Κρήτης, καταγράφεται η πρώτη αντιστασιακή πράξη, το ηρωικό κατέβασμα της σβάστικας στην Ακρόπολη από τους φοιτητές Μανώλη Γλέζο και Λάκη Σάντα.
Αμέσως μετά, ο λαός άρχισε να συστρατεύεται σε αντιστασιακές οργανώσεις τις οποίες ιδρύει, με πρώτο (χρονολογικά) τον ΕΔΕΣ. Καταγράφονται έτσι οι πρώτες οργανωμένες αντιστασιακές πράξεις, σε μαρτυρικά μέρη όπως η Κάνδανος στην Κρήτη και το Δίστομο στη Βοιωτία, από όπου οι Γερμανοί ξεκινούν τις θηριωδίες τους στη χώρα, καταστρέφοντάς τα ολοσχερώς και δολοφονώντας μαζικά τα γυναικόπαιδα, τους αμάχους κατοίκους τους. Η Εθνική Αντίσταση όμως επιβιώνει, οργανώνεται και ωριμάζει, με κορύφωση την ίδρυση του ΕΛΑΣ, τον Φεβρουάριο του 1942, με τον οποίο συστρατεύτηκε η πλειοψηφία των Ελλήνων.
Μια από τις κορυφαίες στιγμές της Εθνικής Αντίστασης ήταν η μάχη του Γοργοπόταμου και η ανατίναξη της εκεί γέφυρας, αποτέλεσμα συνεργασίας των ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ, στις 25 Νοεμβρίου του 1942, γεγονός που ο εορτασμός της Εθνικής Αντίστασης έρχεται να θυμίσει. Η ημέρα αυτή πρέπει να μας θυμίζει ότι η ελευθερία δε χαρίστηκε στον ελληνικό λαό. Την κέρδισε με τεράστιες θυσίες, δίνοντας κυριολεκτικά και μεταφορικά το αίμα του και αντιμετωπίζοντας πείνα, βασανιστήρια και μαζικές εκτελέσεις. Την κέρδισε με τον ηρωισμό του.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι Έλληνες, στην πράξη, ποτέ δεν υποτάχθηκαν στον κατακτητή. Αντιστάθηκαν, άλλοι οργανωμένα και με όπλα και άλλοι με «αντάρτικο πόλης» και δολιοφθορές. Αυτό τιμούμε με τον εορτασμό της Εθνικής Αντίστασης. Όσο για τους νεκρούς και τις κάθε λογής απώλειες, αρκεί ο στίχος του Σικελιανού στον επικήδειο του Κωστή Παλαμά, μεσούσης της Κατοχής: “σε αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα”».
