Κώστας Δέδες: «Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν μονόδρομοι, Δήμαρχε»

Το άρθρο αυτό συντάσσεται με αφορμή την συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου με μοναδικό θέμα την σύναψη δανείου 6 εκ. για τον ισοσκελισμό του προϋπολογισμού.

 

Παρακολουθώντας την συζήτηση, εντόπισα δυο προτάσεις, την εξής μια!

 

 Από την μια πλευρά η συμπολίτευση ζητάει να εγκριθεί το δάνειο, έτσι ώστε ο Δήμος να καλύψει τις υποχρεώσεις του, από την άλλη η αντιπολίτευση, διαφωνώντας με το αίτημα αυτό, προτείνει την επιχορήγηση.

 

Θα προσπαθήσω να εξηγήσω πως τελικά στην ουσία δεν διαφωνούν παρά μόνο στην τεχνική. Η πρόταση σαν πράξη πολιτικής σκέψης είναι μια, δηλαδή το πρόβλημα θα λυθεί με τον ένα η με τον άλλο τρόπο, από το κράτος.

 

Σε περίοδο ομαλότητας αυτό θα ήταν το αυτονόητο. Θα πρέπει όμως να γνωρίζουμε σε ποιο “κράτος“ απευθυνόμαστε.

 

Αυτό είναι ένα κράτος στο οποίο εξακολουθεί να ισχύει το άρθρο 14 παρ. 5 της δανειακής σύμβασης, που λέει επί λέξη ότι «αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει».

 

Αυτό είναι ένα κράτος που με πράξη νομοθετικού περιεχομένου σε μια νύχτα άρπαξε τα ταμειακά διαθέσιμα από τα ταμεία όλων των οργανισμών, συμπεριλαμβανομένου και του Δήμου μας.

 

Αυτό είναι ένα κράτος που οικονομικά διοικείται από κάποιον Ντράγκι, Ιταλό υπήκοο που κανείς μας δεν τον ψήφισε.

 

Αυτό είναι ένα κράτος που ο πρωθυπουργός του σέρνεται και παρακαλάει για χρήμα, κάποιους «απάτριδες γραφειοκράτες» όπως ο προαναφερόμενος, ο Γιούνκερ, ο Κοστέλο και άλλα καλόπαιδα.

 

Αυτό είναι ένα κράτος που ρημάζει τα νοσοκομεία του οδηγώντας τον κόσμο σε θάνατο από την έλλειψη βασικών υλών.

 

Αυτό είναι ένα κράτος που έχει οδηγήσει τους νέους του στη φυγή η στην αυτοκτονία.

 

Αυτό είναι ένα κράτος που παραβιάζονται κατάφωρα τα ανθρώπινα δικαιώματα των κατοίκων του, με την γενοκτονία και δεν προσφεύγει στον ΟΗΕ, που είναι μάλιστα ιδρυτικό μέλος, να ζητήσει την διαγραφή του παράνομου χρέους που μας έχει οδηγήσει σε αυτό το τέλμα.

 

Αυτό είναι ένα κράτος που η δικαιοσύνη του είναι υποκατάστημα άλλων υπηρεσιών και παίρνει αποφάσεις υπέρ των δανειστών ξεκοιλιάζοντας το σύνταγμα, που αυτή είναι υποχρεωμένη να προστατεύει.

 

Και όλα αυτά για να μην χάσουμε κάποια δόση πληρωμής προς το ΔΝΤ.

 

Με αυτό το κράτος θέλετε να συνεργαστείτε είτε με την μορφή του δανείου είτε με την μορφή της επιχορήγησης, μπράβο σας. Είναι φανερό όμως ότι πολιτική πρόταση είναι μόνο μια, πράγμα το οποίο σας κατατάσσει στην σχολή των θεολόγων της πολιτικής. Θεολογία άκουσα εγώ μέσα στον ναό της τοπικής δημοκρατίας.

 

Διάβασα επίσης, την νέα πρόταση του συνδυασμού ΤΩΡΑ για την έκδοση ομολόγων (προφανώς τύπου I O U), εμπνευσμένη από τον θεό του νεοφιλελευθερισμού. Θα πρότεινα να ασχοληθούν με την ιστορία της πατρίδας μας και αυτά που πέρασε έχοντας διπλό νόμισμα, ιδιαίτερα την πτώχευση του 1932 με την χρυσή δραχμή. Διότι καμία τράπεζα δεν θα το εξαργυρώσει στην ονομαστική αξία του και έτσι θα χάσουν μεγάλο ποσοστό αυτοί που τα κατέχουν.

 

Ζούμε σε μια περίοδο όπου η ιστορία γράφεται μέρα με την ήμερα. Ο βασικός στόχος των δανειστών είναι να καταλύσουν οποιαδήποτε μορφή συγκροτημένου κράτους και κοινωνίας στην Ευρώπη. Πρωταγωνιστής με την έννοια του πειραματόζωου για άλλη μια φορά είναι η πατρίδα μας. Δεν υπάρχει άλλος λόγος που δεν υπογράφεται αυτή η συμφωνία από το να φέρουν την κυβέρνηση και το λαό στο απροχώρητο, με τον οικονομικό στραγγαλισμό, έτσι ώστε να δεχτεί τα πάντα. Αυτό που θέλουν είναι το οικόπεδο ει δυνατόν δίχως τους κατοίκους του.

 

Θεωρώ ότι ιστορικά είναι η ιδανική στιγμή να ξεχωρίσουν οι πολιτικοί που αγαπούν αυτόν το λαό με όλα τα ελαττώματα του, από τους πολιτικάντηδες, βολεμένα κομματόσκυλα που έτσι η αλλιώς έχουν τελειώσει και θα γραφούν στα κατάμαυρα κατάστιχα της ιστορίας.

 

Θέλω επίσης να σας θυμίσω ότι ο Μεγαρικός λαός σαν εξέλεξε, διότι είχε πειστεί ότι δεν εξαρτάστε από κανένα κόμμα και σας έδωσε την εντολή “στρατηγέ βάλε τάξη“. Διότι δεν ήθελε κανέναν στην διοίκηση που να λαμβάνει εντολές από συστημικό κώμα.

 

Τώρα είναι η ώρα του στρατηγού να σηκώσει το πολιτικό του ανάστημα έναντι στους απάτριδες λωποδύτες που μας διοικούν, ανυπακούοντας στα κελεύσματα τους.

 

Γιατί θα πρέπει ο Δήμος να εξακολουθεί να πληρώνει τις υποχρεώσεις του σε ένα κράτος που τον ληστεύει για να ικανοποιήσει τους δανειστές;

 

Τι φοβάστε ότι θα μας κάνουν. Μήπως θα μας κόψουν τα έργα; Μα το έκαναν, και μάλιστα το γραφείο του δήμου κατηγόρησε τον Στουρνάρα για την διακοπή του έργου ύδρευσης, λόγο αθέτησης πληρωμής προς τον εργολάβο και μάλιστα από τα λεφτά του ΕΣΠΑ.

 

Θα μας κόψουν τις επιχορηγήσεις; Δεν το σχολιάζω.

 

Ούτε ένα ευρώ λοιπόν προς το κράτος και προς τις τράπεζες, μέχρι να αποκατασταθεί η ομαλότητα.

 

Ποιος σας εμποδίζει να αυξήσετε τα δημοτικά τέλη στις τέσσερις συστημικές τράπεζες των Μεγάρων κατά π.χ. 10.000%; Το δικαιούστε, διότι από την αρχή του χρόνου αυτό το κράτος τους έχει εγγυηθεί ποσά της τάξεως των 130 δισ. ευρώ. Τι φοβάστε να κλέψετε τους κλέφτες;

 

Αυτό που εννοώ είναι ότι στην συγκεκριμένη στιγμή ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τα προβλήματα είναι ενεργώντας σαν κυρίαρχος, σαν νοικοκύρης στον τόπο σου και όχι σαν υπόδουλος στους υπόδουλους.

 

Το πολιτικό ανάστημα είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι η εμπιστοσύνη σε αυτόν τον λαό που σε εμπιστεύτηκε και σε εμπιστευόμαστε. Μόνο σε αυτόν μπορείς να στηριχθείς πραγματικά με το να βγεις έξω στα ανοιχτά και να μας κοινωνήσεις το θέμα κάνοντας μας συνυπεύθυνους. Δεν μπορείς να το πετύχεις μέσα στα 100 μ.τ. της αίθουσας του Δημ. Συμβουλίου και σίγουρα όχι με συνεργάτες, όπως ο αντιδήμαρχος επί των οικονομικών, που τόλμησε να χαρακτηρίσει την εισήγηση του σαν πράξη «ευθύνης και αξιών». Πως θα στηριχθείς σε έναν άνθρωπο που κατέχει την ποιο κρίσιμη θέση στον Δήμο μας και δίνει αξίες σε μια τοκογλυφική πράξη. Είναι πολιτικά αμόρφωτος και μόνο για λογιστής κάνει.

 

Θα τα βρείτε μπροστά σας πολύ σύντομα και  θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για να τα αντιμετωπίσουμε με αξιοπρέπεια.

 

Εάν μας έχεις σύμμαχους την κρίσιμη ώρα θα μπορείς να πεις το «μολών λαβέ» και να είσαι σίγουρος ότι κανείς δεν θα μας πειράξει.

 

Τρανταχτό παράδειγμα είναι η ήτα των ΜΑΤ το 1980 για την υποβάθμιση του Βύζα, όπου έφευγαν με ασθενοφόρα οι Ματατζηδες διότι ο λαός αντιστάθηκε όχι μόνο για την αδικία στον Βύζα αλλά και για την κύρωση της τοπικής αξιοπρέπειας και ανεξαρτησίας.

 

Ανυπακοή, Ρήξη, Ανεξαρτησία

 

Κώστας Αν. Δέδες

Γ’ Συντονιστής Πυρήνα Μεγαρέων

του Ενιαίου Παλλαϊκού ΜετώποΥ

 

Υ.Γ.

Στην διεύθυνση https://www.youtube.com/watch?v=r8vfDoVsWYU και στο κανάλι μου στο youtube στον λογαριασμό Konstantinos Dedes, έχω ανεβάσει διάφορα βίντεο και μεταφράσεις από εξωτερικό. Επίσης θα ανεβάζω κατά καιρούς Βίντεο-Άρθρα που θα σχολιάζω τα πολιτικά δρώμενα όπως τα βλέπει το ΕΠΑΜ.

 

 

 

 

Παρόμοια άρθρα

Back to top button