Κωνσταντίνος Δέδες: «Είμαστε Υπό Κατοχή» 2

Ο τίτλος χαρακτηρίζει μια σειρά δημοσιεύσεων που θα αφορούν το θέμα της κατοχής της πατρίδας μας.

 

Έρχεται σαν φυσικό επακόλουθο των συζητήσεων που έχω με διάφορους συμπολίτες, διαφόρων πολιτικών πεποιθήσεων και ηλικιών, που αδυνατούν να δεχτούν τον όρο της κατοχής.

 

Κατά την άποψή μου υπάρχουν δυο λόγοι που ο λαός δεν θέλει να αποδεχτεί την κατοχή, ακόμα και στο απλό καθημερινό ερώτημα <<είμαστε υπό κατοχή>>;;;, η άμεση απάντηση είναι όχι.

 

Ο ένας λόγος είναι ότι κάποιοι προσωρινά βολεύονται από την κατάσταση αυτή, εγώ τους έχω αποκαλέσει ‘’ευρωινομανείς’’, ο δε άλλος λόγος είναι ότι εάν δεχτούν το καθεστώς κατοχής, αυτόματα θα πρέπει να ετοιμαστούν για αντίσταση.

 

Αντίσταση που στην αντίληψη τους προϋποθέτει αίμα και πόλεμο.

 

Όμως δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι σε πόλεμο είμαστε ήδη από το 2010 (οικονομικός), ενώ έχει ήδη χυθεί πολύ αίμα αθώων πολιτών λόγο έλλειψης υγειονομικής περίθαλψης, από αυτοκτονίες, κατάθλιψη, με άμεσο αποτέλεσμα την μείωση κατά 130.000 του πληθυσμού μας τα τελευταία 6 χρόνια, που ούτε στην στρατιωτική κατοχή του 1940 δεν είχε γίνει.

 

Επακόλουθο της κατοχής επίσης, είναι και η γενοκτονία του ελληνικού λαού με τις γενιές που δεν γεννήθηκαν και δεν θα γεννηθούν ποτέ, αλλά και την φυγή απελπισίας δίχως επιστροφή των νέων μας (πάνω από 400.000). Επίσης εμείς που μένουμε εδώ δεν έχουμε καμία πιθανότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης.

 

Κατοχή λοιπόν, είναι η φυσική άσκηση εξουσίας επάνω σε ένα αντικείμενο η σε μια χώρα από τρίτους, με σκοπό την ολοκληρωτική της κατάκτηση.

 

Σήμερα βιώνουμε μια κατοχή που ο διεθνής όρος της είναι: occupatio pacifica, που σημαίνει ‘’ειρηνική κατοχή’’, που γίνετε με την θέληση και την αποδοχή της πολιτικής ηγεσίας της χώρας (consensual occupation = συναίνεση στην κατοχή).

 

Αυτό τεκμηριώνετε με τους παρακάτω λόγους:

  • Η πολιτική εξουσία οικειοθελώς απεμπόλησε την ασυλία λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας άνευ όρων και αμετάκλητα, με το πρώτο μνημόνιο.
  • Η πολίτικη εξουσία οικειοθελώς παρέδωσε την διοικητική αρμοδιότητα της στην τρόικα, με το τρίτο μνημόνιο.
  • Η δικαστική εξουσία αποφασίζει με βάση το δόγμα που πηγάζει από τα  συμφέροντα των αγορών, επίσης με νόμους (480 νόμοι με χιλιάδες σελίδες), που έχουν φτιαχτεί κατ` εντολή των δανειστών.
  • Η ηγεσία των σωμάτων ασφαλείας της πατρίδας μας από το 2013 (νέο δόγμα Κωσταράκου) λειτουργεί και αυτή με τους κανόνες των αγορών (βλέπε εφημ. Δέσμευση: desmevsi.gr).
  • Η πολιτεία αδυνατεί να αντιδράσει και να παρέμβει στις αλλαγές αυτές διότι κατέχετε από το σύνδρομο της ευρωινομανίας και της ευρωλαγνείας, ζητώντας περισσότερη Ευρώπη και ανοιχτά σύνορα έτσι ώστε οι κερδοσκόποι να μπορούν με την άνεση τους να λεηλατούν την χώρα μας.

 

Βλέπουμε λοιπόν τις βασικότερες εξουσίες αυτού του κράτους να έχουν καταλυθεί μετατρέποντας το σε καθεστώς ανώνυμης εταιρίας Α.Ε, κυριολεκτικά, δίχως ασυλίες δίχως κυριαρχικά δικαιώματα, δίχως αυτοδιάθεση, ισονομία και λαϊκή κυριαρχία.

 

Αναρωτιέμαι λοιπόν, πρέπει να δούμε το ‘’χρηστό φαντάρο’’ για να παραδεχτούμε ότι ποιο κατοχή από τόσο δεν γίνετε;

 

Γουστάρουμε τανκς να κυκλοφορούν στις πόλεις μας για να διερωτηθούμε ότι κάτι δεν πάει καλά;

 

Θέλομε να δούμε τους γνωστούς δοσίλογους της κάθε κοινωνίας να κλοτσούν την πόρτα μας παρέα με τους μαυραγορίτες (τοκογλύφους) για να μας πάρουν το σπίτι;

 

Μας αρέσει να κάνει βόλτα στα Ίμια ο αρχηγός τον ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας και ο δικός μας υπουργός να πετάει λουλουδάκια από ύψος ελικοπτέρου;

 

Πρέπει να καταλάβουμε ότι η αποδοχή του καθεστώτος κατοχής από τους πολίτες, εκτός των άλλων ,  είναι νομικοπολιτικός όρος  που μας χρειάζεται για την προσφυγή της μελλοντικά ελεύθερης πατρίδας μας στους διεθνείς οργανισμούς, έτσι ώστε να χρησιμοποιηθεί από τους νομικούς μας, σαν τεκμήριο της διαγραφής του παράνομου χρέους που φορτώθηκε στην χώρα μας.

 

Δεν μπορούμε να απαιτήσουμε νόμιμα την μονομερή διαγραφή αυτή, εάν δεν οδηγήσουμε όλους τους υπαίτιους της καταστροφής με την κατηγορία της έσχατης προδοσίας, στην δικαιοσύνη της ελεύθερης πατρίδας μας . Αυτό σημαίνει νομικοπολιτικός όρος.

 

Ο ρόλος της ύπαρξης του ΕΠΑΜ είναι η συγκρότηση μιας «νέας φιλικής εταιρίας» που προετοιμάζει την εθνική αναγέννηση.

 

Ο λαός μας πρέπει να επαναπροσδιορίσει το έθνος μας σύμφωνα με τα δικά του διαχρονικά αιτήματα  για πραγματική εθνική ανεξαρτησία μέσω της λαϊκής κυριαρχίας.

 

Αυτό όμως πρέπει να θεμελιωθεί από τα κάτω, μέσω της απόφασης του λαού, δίχως προστάτες και κατακτητές, δίχως κατοχικά καθεστώτα, για την δημιουργία του νέου έθνους, με νέο σύνταγμα.

 

Μόνο έτσι μπορούμε να δούμε προκοπή σε αυτόν τον τόπο και να επαναπατρίσουμε τα παιδιά μας.

 

Ο τρόπος είναι απλός, γι` αυτό και φαίνεται δύσκολος.

 

Ελάτε κάθε Τετάρτη στο ειρηνοδικείο Μεγάρων να προστατέψουμε κατ` αρχή τις περιουσίες μας και κυρίως να ενωθούμε δημιουργώντας ένα ενιαίο μέτωπο απελευθέρωσης της πατρίδας μας.

 

Γιατί:

Δεν φοβόμαστε, δεν τα παρατάμε, πρώτα η πατρίδα.

 

Κώστας Αν. Δέδες

Αρχιτέκτων Μηχανικός

Συντονιστής Πυρήνα Μεγαρέων

του Ενιαίου ΠΑ-λλαϊκου Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ)

Παρόμοια άρθρα

Back to top button