Στην κορυφή του λόφου πλησίον της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννη Μακρυνού, στο σημείο γνωστό και ως Εύρεση, ο Μητροπολίτης Μεγάρων και Σαλαμίνος κ. Κωνσταντίνος τέλεσε τη Δευτέρα 9 Οκτωβρίου τον Εσπερινό των Εγκαινίων του Μοναστηριακού Ιερού Παρεκκλησίου του αγίου Προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου. Την επόμενη ημέρα το πρωί τέλεσε την Ακολουθία των Εγκαινίων του εν λόγω Μοναστηριακού Ιερού Παρεκκλησίου, καθώς και την πρώτη Θεία Λειτουργία στην εγκαινιασθείσα πλέον Αγία Τραπέζα.
Τον Σεβασμιώτατον πλαισίωσαν κληρικοί διαφόρων Ιερών Μητροπόλεων, καθώς και σύσσωμος ο ιερός μελισσώνας της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Προδρόμου – Μακρυνού.
Αφού έγιναν όλα με την πρέπουσαν εκκλησιαστικήν τάξιν, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Κωνσταντίνος πρό του «Δι’ ευχών…», ευχαρίστησε όλως ιδιαιτέρως την σεβαστήν Γερόντισσαν Μακρίναν την και Κτητόρισσαν και την περί αυτήν αγίαν συνοδείαν, οι οποίες μας έδωσαν την δυνατότητα να ζήσωμε μία ακόμη ιεράν πνευματικήν και Λειτουργικήν εμπειρίαν.
Τέλος η φιλόξενη Ιερά Μονή παρέθεσε ξενία πρός άπαντας.
Ιστορικά στοιχεία σχετικά με την «Εύρεση»
Σύμφωνα με την παράδοση, την εποχή της Εικονομαχίας δύο διωκόμενοι μοναχοί από την Κωνσταντινούπολη αναζητούσαν τόπο κατάλληλο για να κτίσουν νέο μοναστήρι. Έχοντας μαζί τους μερικά λείψανα του Τιμίου Προδρόμου, καθώς και μια θαυματουργή εικόνα του, έφτασαν στο χώρο της σημερινής Μονής και αμέσως επιδόθηκαν στην ανέγερση των πρώτων αναγκαίων κτισμάτων. Καθώς έκτιζαν, αντιλήφθηκαν ότι κινδύνευαν από τους πειρατές που είχαν αποβιβασθεί στη περιοχή. Τότε οι μοναχοί για να αποφύγουν τον κίνδυνο τράπηκαν σε φυγή, αφού έκρυψαν τα ιερά λείψανα και την εικόνα στο λόφο, νοτιοανατολικά της Μονής και ονομάζεται από το Μεγαρικό λαό, μέχρι και σήμερα «Εύρεσις». Μετά από χρόνια κάποιος χωρικός, καθώς έβοσκε το ποίμνιό του στα περίχωρα της Μονής, παρατήρησε ότι ένα πρόβατο ξέκοβε από το κοπάδι και έτρεχε επίμονα στην κορυφή του λόφου της Ευρέσεως. Τη νύχτα πάλι ο βοσκός έβλεπε στην ίδια θέση ένα παράδοξο φως. Αυτό επαναλήφθηκε αρκετές φορές και τότε ερεύνησε το χώρο και βρήκε τα κρυμμένα άγια λείψανα και τη σεπτή εικόνα του Αγίου Προδρόμου. Αυτό το θαύμα έγινε η αιτία της ιδρύσεως της Μονής.
Σύμφωνα με άλλη παράδοση ιδρυτής της Μονής φέρεται ο Όσιος Μελέτιος (11ος αιώνας), που ως γνωστόν είχε ιδρύσει στη Μεγαρίδα πολλά παραλαύρια, στα οποία τηρείτο το Τυπικό του Οσίου.
Πιθανότερη όμως είναι εκδοχή, κατά την οποία η Μονή ιδρύθηκε από το γνωστό βυζαντινό στρατηγό Ιωάννη Μακρηνό, ο οποίος ανέλαβε την επιχορήγηση της ανοικοδομήσεως της Μονής, καθώς διερχόταν από την περιοχή, όταν το 1263 έλαβε μέρος στην εκστρατεία κατά των Φράγκων της Πελοποννήσου. Οι ρίζες όμως της Μονής πρέπει να αναζητηθούν στους βυζαντινούς χρόνους.
Έγγραφα που έχουν βρεθεί και διασωθεί μαρτυρούν την έκταση των κτημάτων της Μονής, απαριθμώντας εκτάσεις με ελαιόδεντρα, ελαιοτριβεία, υποστατικά με αλευρόμυλους. Σήμερα σώζονται υπολείμματα δεξαμενής, η οποία υποδηλώνει την ύπαρξη υποστατικού, καθώς και ερείπια διαφόρων υποστατικών της Μονής με μικρούς Ναούς, που είχαν κτίσει οι Μοναχοί, για να τελούν τις Ακολουθίες τους, όταν διακονούσαν στα Μετόχια. Ακόμα σώζεται μέσα σε μια υποτυπώδη σπηλιά η παλαιά σιταποθήκη.
Από το παρεκκλήσιο του Αγίου Ιωάννου έχουν απομείνει στην κορυφή του λόφου, νοτιοανατολικά της Μονής, μόνο τα θεμέλια. Αυτά μηνύουν την ιστορία του τόπου και στηρίζουν την παράδοση, σύμφωνα με την οποία εκεί βρέθηκαν η εικόνα και τα λείψανα του Αγίου. Για αυτό και ο λόφος καλείται από το λαό «Η Εύρεσις». Σε αυτό το σημείο τώρα κατασκευάστηκε νέο παρρεκλήσιο το οποίο και εγκαινιάσθηκε την Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2017.
