Γράφει ο: Δημήτρης Γεωργακής,
Δημοτικός σύμβουλος Μεγάρων
Τώρα Μέγαρα Νέα Πέραμος
Ένα από τα φλέγοντα ζητήματα της ιστορίας χτύπησε την πόρτα του δήμου μας. Για ακόμα μια φορά η διοίκηση κατώτερη των περιστάσεων τρέχει να προλάβει τις εξελίξεις. Ενώ συγκυριακά ο δήμος μας έχει εκπροσώπους στα ανώτερα διοικητικά στρώματα του κράτους (Αντιπεριφερειάρχης, βουλευτές – και μάλιστα με ρίζες από την πόλη μας), θα περίμενε κανείς ότι ο δήμαρχος θα είχε, όντας και στη δεύτερη θητεία του, ανοιχτό δίαυλο με την κυβέρνηση και θα είχε γίνει αξιόπιστος συνομιλητής. Αντ’ αυτού, βάσει των δεδομένων πλέον (και όχι των φημών) ο δήμαρχος είναι παντελώς απαξιωμένος (η λιγότερη δυνατή κριτική για να μην κάνουμε άλλου είδους υποθέσεις) στα μάτια της κεντρικής διοίκησης και κατ’ επέκταση ο ιστορικός δήμος μας.
Έτσι λοιπόν (πιθανώς όχι εν μία νυκτί) επιλέχθηκε η Νέα Πέραμος ως ένα από τα μέρη θα κατανεμηθεί το τεράστιο πρόβλημα της συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών από τα νησιά στην ενδοχώρα. Το σχέδιο αυτό είναι ήδη γνωστό στις προθέσεις της κυβέρνησης εδώ και αρκετούς μήνες για όποιον παρακολουθεί την πολιτική επικαιρότητα. Σε προ ημερησίας ερώτηση από τον υπογράφοντα, σχετικά με την επίσκεψη του υφυπουργού εσωτερικών και την πιθανή συζήτηση ενός τέτοιου ενδεχόμενου, ο δήμαρχος είχε απαντήσει με το γνωστό ειρωνικό του ύφος, ότι πλέκουμε σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Να που οι εξελίξεις τον εκθέτουν παντελώς.
Οι τοπικές κοινωνίες, έχοντας αντιμετωπίσει στο άμεσο παρελθόν κυρίως περιβαλλοντικές απειλές (βωξίτη, κλπ), φυσιολογικά εισπράττουν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο το νέο σχεδιασμό. Ο δήμαρχος, εμφανίζοντας μηδενικό ηγετικό προφίλ, αντί να θέσει τις τοπικές κοινωνίες σε ειλικρινή διάλογο και σχεδιασμό, προσπαθεί να πετάξει από πάνω του τις τεράστιες ευθύνες απαξίωσης του θεσμικού του ρόλου και των πόλεων μας. Συγκάλεσε λοιπόν έκτακτο συμβούλιο για να συζητηθούν οι φήμες (αρχικά). Στη συζήτηση αυτή αντί να συζητείται στην ουσία του σοβαρά το θέμα, με θλίψη παρακολουθήσαμε να χτίζεται μια ρητορική μίσους έναντι στον άνθρωπο, είτε έχει το προφίλ του πρόσφυγα είτε του μετανάστη. Η ειδοποιός διαφορά είναι τεράστια και δεν θα πρέπει να λείπει από τη συζήτηση. Ο δήμαρχος εισηγήθηκε ένα ψήφισμα κενό περιεχομένου, χωρίς σαφή στόχευση, ποτισμένο με φανατισμό και μπλέκοντας ασύνδετες μεταξύ τους καταστάσεις, η αδιαφορία του οποίου είναι κοινός παρονομαστής.
Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και κανείς δεν θα πρέπει να μην αφουγκραστεί τις αγωνίες των κατοίκων. Όμως ταυτόχρονα ανοίγει η παγίδα να υιοθετήσουμε μια ρητορική και στρέψουμε την διαπαιδαγώγηση των πολιτών σε πολύ επικίνδυνες κατευθύνσεις που εν τέλει μπορεί να τροφοδοτήσουν εκ των προτέρων όλα τα δεινά για τα οποία αγωνιούν οι κάτοικοι. Ας είμαστε ειλικρινείς και ας σταθούμε στον ιστορικό μας ρόλο έστω και στα στενά τοπικά πολιτικά πλαίσια. Αυτό που φοβούνται όλοι είναι το έγκλημα. Όμως ο άνθρωπος δεν μπορεί a priori να θεωρείται ως «υποβάθμιση». Αυτό όμως που πρέπει να αποτραπεί τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον, είναι η κατρακύλα που έχει οδηγήσει η δημοτική αρχή τις πόλεις και η απαξίωση μας στα μάτια της κεντρικής διοίκησης. Για αυτό έχει την τεράστια και μοναδική ευθύνη ο δήμαρχος και οι σύμβουλοι της συμπολίτευσης. Για το σκοπό αυτό πρέπει να υπάρξει αγώνας.
Επειδή όμως, η επόμενη μέρα θα είναι εξίσου κρίσιμη και τότε θα βρεθούμε πάλι όλοι προ τετελεσμένων και προ των ευθυνών μας, θα πρέπει να μάθουμε ακριβώς τι σχεδιάζεται για την ενδεχόμενη δομή και πως αυτή θα λειτουργήσει. Δηλαδή, αν θα έχει προσωρινό χαρακτήρα, τι μέτρα πρέπει να ληφθούν και τι έργα να γίνουν, από τις αρμόδιες αρχές και τους φορείς που θα υλοποιήσουν μια δομή. Μέτρα για την δημόσια ασφάλεια, την υγεία, την εκπαίδευση, και άλλα σημαντικά ζητήματα που ανακύπτουν, για να μη γίνει άναρχα ακόμα μια «από πάνω» και «από ψηλά» υποδομή, χωρίς καμία από πλευράς μας μέριμνα.
Είμαστε παρόντες στον αγώνα κατά της απαξίωσης του δήμου μας και ταυτόχρονα ενάντια στον αγώνα του μίσους. Επιθυμούμε κοινωνική ειρήνη, ασφάλεια και ευημερία. Αυτά θα επιτευχθούν μόνο αν ανακτήσουμε τον χαμένο μας σεβασμό από την κεντρική διοίκηση και αν είναι ειλικρινής η τοπική διακυβέρνηση με την κοινωνία.
