Τους τελευταίους μήνες ανεβαίνουν πάλι οι τιμές πολλών προϊόντων και υπηρεσιών βασικών για την καθημερινότητα των λαϊκών στρωμάτων. Κάθε «επίσκεψη» στο σούπερ μάρκετ, στο βενζινάδικο, κάθε λογαριασμός τηλεπικοινωνίας, ρεύματος, νερού, τελών κ.ά. είναι και μια νέα δυσάρεστη έκπληξη.
Αυτή η κατάσταση έγινε χειρότερη με την έλευση της πανδημίας και της νέας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.
+1% δείκτης τιμών καταναλωτή μέσα σε ένα χρόνο
+0,5% σε ένδυση και υπόδηση
+3% στα τιμολόγια ρεύματος από 1η Αυγούστου
+0,4% σε διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά (+17% σε αρνί και κατσίκι, +1,2% στα πουλερικά, +4,1% στα νωπά ψάρια, +2,5% στα τυριά, +1,3% στο ελαιόλαδο, +15% στα βρώσιμα έλαια, +1,2% στα νωπά λαχανικά, +8,6% στις πατάτες)
+4% στη στέγαση
+6,7% στις μεταφορές (+15,8% στα καύσιμα και λιπαντικά, +35,5% στα εισιτήρια αεροπλάνου, +3,2% στα καινούργια αυτοκίνητα)
+8% κατά μέσο όρο στις νέες τιμές ζώνης ακινήτων
1 στα 4 νοικοκυριά διαβιώνει με εισόδημα έως 10.000 ευρώ
4 στα 10 νοικοκυριά δήλωσαν πως το εισόδημά τους μειώθηκε
4 στα 10 νοικοκυριά δηλώνουν ότι το μηνιαίο εισόδημά τους επαρκεί για 19 μέρες
Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν:
– Στις μειώσεις μισθών, στις αναστολές εργασίας, στις απλήρωτες υπερωρίες, στα μεγάλα ποσοστά ανεργίας.
– Στα lockdown, στις αναδουλειές, στα ανεπαρκή μέτρα στήριξης για τους αυτοαπασχολούμενους.
– Στις περικοπές συντάξεων και επιδομάτων.
– Σε ένα τσουβάλι φόρων και «πράσινων» φόρων που έρχονται.
Αν οι χαμηλοί μισθοί, η ανεργία, τα λουκέτα ήταν τα «δώρα» της κρίσης, η ακρίβεια είναι «δώρο» της ανάκαμψης.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα του συστήματος συνειδητά παραπλανούν για τον πραγματικό, αντιλαϊκό χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Τα δάνεια από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, οι κρατικές ενισχύσεις και το «κόψιμο» χρήματος έχουν αποκλειστικούς αποδέκτες τούς μεγάλους ομίλους.
Η ακρίβεια δεν είναι «φυσικό φαινόμενο» – είναι «φαινόμενο» της ίδιας της καπιταλιστικής ανάπτυξης
Παράγοντας ασφυξίας για το λαϊκό εισόδημα είναι οι αυξήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, που ήδη τις έχουμε «νιώσει» και έρχονται ακόμα μεγαλύτερες μέσα στο καλοκαίρι. Η «πράσινη ανάπτυξη», για την οποία ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ μαλώνουν ποιος θα την υλοποιήσει ταχύτερα, σημαίνει πιο ακριβό ρεύμα για τα λαϊκά νοικοκυριά, ενώ το κόστος εκτινάσσεται περαιτέρω από το υπόλοιπο πακέτο της «πράσινης μετάβασης» (ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ενεργειακές αναβαθμίσεις κτιρίων κ.ά.).
Ακόμα, ο καθορισμός των τιμών από τα διεθνή και εγχώρια μονοπώλια και τα καρτέλ που, πολεμώντας για το μεγαλύτερο δυνατό κομμάτι της «πίτας», επιβάλλουν υψηλότερες τιμές για να αρμέξουν μεγαλύτερη κρατική ενίσχυση.
Οι συνεχιζόμενες ιδιωτικοποιήσεις σε Ενέργεια, Υδρευση, Μεταφορές, Υγεία και Παιδεία δημιουργούν επιπλέον «κόστος» για τις εργατικές – λαϊκές οικογένειες.
Το νέο χτύπημα στους μισθούς που φέρνει ο νόμος Χατζηδάκη.
Φτώχεια και ακρίβεια για τον λαό – χρήμα ατελείωτο προς το μεγάλο κεφάλαιο.
Τη στιγμή που ένα μεγάλο μέρος λαϊκών νοικοκυριών δεν ανταποκρίνεται ούτε στις βασικές, καθημερινές ανάγκες, στην άλλη μεριά της ζυγαριάς συσσωρεύονται κέρδη, νέα προνόμια, φοροαπαλλαγές, εκατομμύρια ευρώ κοινοτικών και κρατικών πόρων που κατευθύνονται αποκλειστικά στις μεγάλες επιχειρήσεις.
Η «ακρίβεια» δεν προκύπτει από λάθος χειρισμούς. Αποτυπώνει την εξαθλίωση της εργατικής τάξης, το να ζει με λιγότερα από αυτά που θα μπορούσε. Η «ασφυξία» των λαϊκών στρωμάτων ανθεί στο έδαφος της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η ακρίβεια είναι δεμένη με τη στρατηγική του κεφαλαίου, η οποία βρίσκεται ατόφια τόσο σε όσα νομοθετεί η ΝΔ, όσο και στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Λαϊκή ευημερία και ανάπτυξη για το κεφάλαιο είναι ασυμβίβαστα:
Όποιο μείγμα πολιτικής – πιο «περιοριστικό» ή πιο «επεκτατικό» – και αν επιλέγουν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις, ο λογαριασμός στέλνεται στον λαό. Τελικά, είτε μειώνεται ο μισθός είτε ανεβαίνουν οι τιμές και οι φόροι – πολύ περισσότερο όταν το ένα ακολουθεί το άλλο, όπως συμβαίνει τώρα – το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Οι εργαζόμενοι, ενώ παράγουν όλο και περισσότερα, δουλεύουν για να «απολαμβάνουν» όλο και λιγότερα.
Δεν διαλέγουμε «πώς» και «τι» θα χάσουμε! Η οργή μπορεί να γίνει πραγματική δύναμη:
Δεν συμβιβαζόμαστε με την ανέχεια και την ακρίβεια. Δική μας δύναμη, του λαού, των εργαζομένων, της νέας γενιάς, είναι η οργάνωση, η κοινή συλλογική διεκδίκηση, η πάλη που βάζει στο στόχαστρο τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων, με αιτήματα:
– Κατάργηση των αντιλαϊκών φόρων. Να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο. Κατάργηση ΕΝΦΙΑ και τέλους επιτηδεύματος, μείωση ΦΠΑ και κατάργηση των έμμεσων φόρων στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, επιβολή προοδευτικής φορολόγησης ανάλογα με το εισόδημα, έως 45% στο μεγάλο κεφάλαιο.
– Άμεση και γενναία διαγραφή των χρεών αυτοαπασχολούμενων, εργαζομένων και ανέργων προς την εφορία.
– Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων με παράλληλη αύξησή τους για την εργοδοσία.
– Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.
– Δωρεάν εισιτήριο στις αστικές συγκοινωνίες για όλους τους εργαζόμενους το πρωί, για όλες τις ώρες για τους ανέργους, τους μαθητές, τους φοιτητές.
Η μάχη για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος είναι μάχη ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο. Μόνο έτσι μπορεί να είναι αποτελεσματική, μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπίσει ελιγμούς και «κόλπα» που μπορεί να δίνουν χρήματα στη μία τσέπη για να τα παίρνουν από την άλλη.
Επιλέγουμε τη μοναδική ρεαλιστική διέξοδο, τον ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, της εργατικής εξουσίας που προτείνει το ΚΚΕ.