Η άνοιξη μπήκε, το καλοκαίρι πλησιάζει κι ο καιρός κάθε μέρα γίνεται και καλύτερος.
Η θερμοκρασία ανεβαίνει και κοντοζυγώνει η ώρα που κάθε οικογένεια θα θέλει να κυκλοφορήσει (?) στους δρόμους της πόλης μας.
Πόσο όμορφο είναι να βλέπουμε παιδικά χαμόγελα και να ακούμε παιδικές φωνές στους δρόμους και τις πλατείες, πόσο μάλλον σε μια πόλη μου ασπάζεται τις οικογενειακές αξίες τόσο πολύ όσο τα όμορφα Μέγαρα.
Είναι όμως εφικτό και αν ναι σε τι βαθμό. Τι θα χρειαζόταν μια μητέρα για να βγει να “χαζέψει” τις βιτρίνες των καταστημάτων? Απλό. Μεγάλα πεζοδρόμια με πρόσβαση εύκολη για καρότσι, με ειδικές διαβάσεις, χωρίς εμπόδια στη μέση όπως δέντρα, κολώνες ρεύματος και σπασμένες πλάκες πεζοδρομίου, χωρίς αυτοκίνητα να εμποδίζουν την διέλευση των πεζών και χωρίς τον κίνδυνο των αδέσποτων ζώων. Δυστυχώς η πόλη μας δεν προσφέρει τίποτα από αυτά, αυτή τη στιγμή. Χρόνια τώρα βλέπω έργα να γίνονται με ρυθμό χελώνας και χωρίς όραμα. Ότι φτιάχνετε δεν πληροί τις προδιαγραφές που προανέφερα.
Τα περισσότερα πεζοδρόμια, όπου υπάρχουν, είναι πολύ μικρά και με το ζόρι χωράει ένα βρεφικό καρότσι που σε κάποιες περιπτώσεις δεν έχει εύκολη διέλευση λόγο των δέντρων – και όχι μόνο – που την εμποδίζουν. Καρότσι μαζί με ένα επιπλέον παιδί στην μια κατεύθυνση και ακόμα ένας πεζός από την άλλη το αποκλείουμε. Δεν υπάρχει χώρος.
Το να περάσεις από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο επίσης είναι πραγματικός άθλος. Διαβάσεις ελάχιστες και όχι σωστά φτιαγμένες αλλά και εκεί που υπάρχουν τις περισσότερες φορές είναι αποκλεισμένες από αυτοκίνητα.
Φυσικά αφού δύσκολα μπορεί να κινηθεί ένα βρεφικό καρότσι, φανταστείτε πόσο δυσκολότερο είναι να κινηθεί ένα αναπηρικό καρότσι. Πολλές φορές, αν όχι πάντα, αναγκάζονται να κυκλοφορούν μέσα στο δρόμο, με αποτέλεσμα να θέτουν σε κίνδυνο την σωματική τους ακεραιότητα αλλά και να δημιουργούν κυκλοφοριακή συμφόρηση, χωρίς φυσικά να έχουν ευθύνη για αυτό, αφού γίνεται εξ ανάγκης.
Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι μόνο τα πεζοδρόμια αλλά και οι δρόμοι αφού και εκεί το πρόβλημα είναι τεράστιο. Με λακκούβες, χωρίς άσφαλτο, με πέτρες και χώματα, χωρίς καν στοιχειώδη φωτισμό σε πολλά σημεία, όπως για παράδειγμα στο δρόμο προς το ΕΠΑΛ και το Κέντρο Υγείας, μπροστά από το Ωδείο.
Μακάρι τα προβλήματα να σταματούσαν εδώ, αλλά δυστυχώς η πόλη μας μαστίζεται από τα αμέτρητα αδέσποτα που πολλές φορές είναι και επιθετικά. Πολλά χρόνια τώρα βλέπω όχι μόνο να μην υπάρχει μέριμνα γι’ αυτό το θέμα αλλά το πρόβλημα να γιγαντώνεται με αποτέλεσμα τώρα πια κάθε δρόμος, κάθε στενό και κάθε πλατεία να αριθμεί πλήθος σκυλιών κάθε μεγέθους χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο.
Θέλουμε ποιότητα ζωής αναβαθμισμένη που να συγκρίνεται με την ποιότητα ζωής των περισσότερων Ευρωπαϊκών πόλεων όπου τα πεζοδρόμια θυμίζουν Εθνική Οδό. Οι πεζόδρομοι είναι σε κάθε αγορά. Τα παιδιά περπατούν μαζί με τους γονείς χωρίς κανέναν φόβο και απολαμβάνουν τον ήλιο και τον καθαρό αέρα. Θέλουμε να απολαμβάνουμε τον χρόνο με την οικογένεια μας κι όχι να αναλωνόμαστε σε μια βόλτα με το αυτοκίνητο, από και προς, έναν σύντομο προορισμό. Θέλουμε όλοι μας τις “Όμορφες Πόλεις” που αξίζουν στα παιδιά μας και εμάς !!!
Αναστάσιος Μάλλιος
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος
με τον συνδυασμό “Όμορφες Πόλεις”
