Ακολουθεί άρθρο του δημοτικού συμβούλου του Δήμου Μεγαρέων, Στέλιου Φρυγανά.
Από μικρός έβλεπα τον πατέρα μου, τον Κώστα Φρυγανά, πέρα από την επαγγελματική του δραστηριότητα να ασχολείται με τα κοινά από θέσεις προσφοράς και ευθύνης. Είναι αυτό που ζούσα για πολλά χρόνια και αυτό που μου κληροδότησε κατά έναν τρόπο μαζί με το μαρμαράδικο.
Είμαι πολλά χρόνια δίπλα σε κάθε υγιή αθλητική προσπάθεια στον τόπο μου, όπως και σε κάθε πολιτική κίνηση που εκφράζει εμένα, αλλά κυρίως εκφράζει το συμφέρον του τόπου μου. Βρισκόμαστε ήδη σε προεκλογική περίοδο και όπως πολλοί ξέρουν από τη θέση του δημοτικού συμβούλου, που από το 2019 κατέχω, έχω βοηθήσει όσο μπορώ και όσο μου το επιτρέπουν οι συνθήκες και είμαι παρών σε κάθε Δημοτικό Συμβούλιο και ζήτημα για το οποίο μπορώ να συνεισφέρω.
Έτσι λοιπόν και τώρα στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις και τη θέληση την υποψηφιότητα του Τάκη (Παναγιώτη) Μαργέτη ως υποψηφίου δημάρχου Μεγαρέων. Λόγω επαγγέλματος είμαι κάθε ώρα της ημέρας στην «πιάτσα» όπως λέμε στη δουλειά μου. Είναι πολλοί που με ρωτούν «“κατεβαίνεις” με τον Τάκη τον Μαργέτη;».
Και τους απαντώ ότι ήταν και είναι η πιο εύκολη απόφαση της ζωής μου. Έχουμε εκλογές, τους απαντάω, με ένα μόνο δίλημμα. Μέλλον ή παρελθόν;
Και σ’ αυτό το δίλημμα απαντάει μόνο το πρόσωπο του Τάκη Μαργέτη.
Γιατί τον Τάκη τον γνωρίζω τόσο πολλά χρόνια που δεν υπάρχει τίποτα κρυφό απέναντί μου. Και τα φανερά και όλα όσα έχουμε ζήσει αποδεικνύουν την ευθύτητά του και την ακεραιότητά του. Δεν ξεχνάω πόσες φορές και για πόσα προβλήματα που αντιμετώπισε, ενώ μπορούσε να πάρει την πλάγια οδό ή μία «βοήθεια από κάπου» εκείνος τράβηξε την ευθεία οδό. Τον δύσκολο δρόμο. Με τις δυνάμεις του, με την αξία του, με αυτό που ορίζει το δίκαιο και η οικογενειακή του τιμή.
Γιατί ο Μαργέτης είναι δουλευταράς. Με τους μαθητές του στους οποίους στέκεται πάντα δίπλα με αγάπη και υπομονή, με τη δουλειά του στο Πανεπιστήμιο, με τα πατρογονικά του χωράφια που με πείσμα και θέληση καλλιεργεί και φροντίζει από νέος, αυτός και όλα του τα παιδιά πλέον. «Οι μαθητές μου είναι η φρέσκια ματιά μου» μου λέει. «Το πανεπιστήμιο είναι η έρευνα που με “τρώει”» και «τα χωράφια είναι οι ρίζες μου, ο τόπος μου». Αυτά μου λέει κατά καιρούς, αυτά απαντώ σε όσους με ρωτούν. Για να μην πω που στο παρελθόν τού προσφέρθηκε μεγάλη θέση στο Πανεπιστήμιο και την αρνήθηκε. Ο λόγος; Ο τόπος του. Θα έπρεπε για πολλούς λόγους να μείνει στην Αθήνα. Ο Τάκης όμως είπε όχι. Δεν μπόρεσε μακριά από τον τόπο του. Μακριά από τις ρίζες του και τις παιδικές του αναμνήσεις. Από αυτά που του δίδαξε και στη ζωή και στην πολιτική ο πατέρας του, ο αείμνηστος Γιάννης Μαργέτης, που άφησε κι εκείνος το δικό του μεγάλο στίγμα στα κοινά του τόπου μας.
Γιατί ο Μαργέτης έχει ατελείωτη διάθεση προσφοράς και ως άνθρωπος και ως πολίτης. Έχει μια υπέροχη πολύτεκνη οικογένεια προσφέροντας και στον τόπο και στη χώρα. Έχει μια κοινωνική προσήλωση αξιοζήλευτη με χρόνια στον αθλητισμό και στους μαραθωνίους, δεκάδες χρόνια στους χορευτικούς συλλόγους και στον πολιτισμό και πολλά χρόνια Δημοτικός Σύμβουλος με έργο και ευθύνη σε ό,τι ανέλαβε.
Και τέλος γιατί ο Μαργέτης πέρα από το τι ψηφίζει, στην καθημερινότητα και στην πράξη είναι υπερκομματικός με φίλους, κουμπάρους, συνεργάτες από όλους τους πολιτικούς χώρους, χωρίς να νοιάζεται που ανήκεις αλλά σε τι πιστεύεις. Αν είσαι με το δίκαιο και την πολιτική ηθική είναι και φίλος σου. Έτσι υπερκομματικοί είναι και οι Ορίζοντες, με ανθρώπους όλων των πολιτικών χώρων, γιατί πιστεύει ότι σε αυτές τις εκλογές δεν ψηφίζουμε για τα κόμματα, αλλά ψηφίζουμε για τις πόλεις μας.
Άρα για όλους αυτούς τους λόγους μόνο η υποψηφιότητα του Τάκη Μαργέτη μπορεί να απαντήσει στο δίλημμα των εκλογών «Μέλλον ή Παρελθόν».
Και στο ερώτημα «Γιατί Τάκη Μαργέτη» η απάντηση είναι γιατί ο Τάκης Μαργέτης είναι το ΜΕΛΛΟΝ.
