Δελτίο τύπου από τη δημοτική παράταξη «Λαϊκή Συσπείρωση Μέγαρα – Νέα Πέραμος» με επικεφαλής τον Αντώνη Χοροζάνη αναφέρεται στη σύμβαση του Δήμου Μεγαρέων με την ΕΥΔΑΠ και έχει ως εξής:
Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο της 29/07 υπερψηφίστηκε η σύμβαση του Δήμου με την ΕΥΔΑΠ, η παραχώρηση δηλαδή όλων των υποδομών ύδρευσης – αποχέτευσης και η λειτουργία τους στην εν λόγω Ανώνυμη Εταιρεία.
Από την αντιπολίτευση, άλλοι ψήφισαν ανεπιφύλακτα υπέρ, άλλοι με επιφυλάξεις για τους όρους κι άλλοι κατά ζητώντας να παραμείνει η ύδρευση στην ΔΕΥΑΜ. Με την τοποθέτησή της αυτή φαίνεται καθαρά πως δεν είναι διατεθειμένη να δώσει κανέναν αγώνα για νερό-δημόσιο αγαθό, αφού στηρίζει την γενικότερη πολιτική που θέλει οι ανάγκες του λαού να μετατρέπονται σε εμπόρευμα.
Ο δημοτικός μας σύμβουλος Α. Χοροζάνης ψήφισε «παρών» ακριβώς για να δείξει πως είτε το δίκτυο παραμείνει στη ΔΕΥΑΜ είτε εκχωρηθεί στην ΕΥΔΑΠ δεν πρόκειται να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες για φθηνό, επαρκές και ποιοτικό νερό.
Δεν δόθηκε ουσιαστικά καμιά απάντηση στα καίρια ερωτήματα που είχαμε θέσει. Στεκόμαστε σε δύο:
– Τι θα γίνει με τις περιοχές του Δήμου που συνεχίζουν να έχουν πρόβλημα με την υδροδότησή τους (Ν. Πέραμος, Νέα Ζωή, Αλεποχώρι, Κινέτα, Καβελάρης, Ζάχουλη, Μάζι); Καμία ξεκάθαρη απάντηση, προφορικές «διαβεβαιώσεις» και αοριστολογίες.
– Τι θα γίνει με τους υπαλλήλους της ΔΕΥΑΜ που έτσι κι αλλιώς είναι «επί ξύλου κρεμάμενοι» λόγω της σύμβασής τους;
Η Λαϊκή Συσπείρωση ζητά να γίνουν προσλήψεις με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Η δημοτική Αρχή και η ΕΥΔΑΠ απαντούν προφορικά, γενικά και αόριστα. Δεν υπάρχει καμιά δέσμευση στη Σύμβαση, αφού βασικός κανόνας της ΕΥΔΑΠ ΑΕ. που λειτουργεί με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια και μεθοδεύεται η παραπέρα ιδιωτικοποίησή της, είναι αυτός του «κόστους-οφέλους». Αν κάποιες περιοχές κριθούν «ασύμφορες» για την Εταιρεία, τότε θα πουν το νερό νεράκι! Οι εργαζόμενοι με δικαιώματα είναι «βαρίδι» για την κερδοφορία της κι επομένως στόχος της είναι να το πετάξει από πάνω της!
Καλούμε τον λαό των Μεγάρων να μην υποκύψει στο δίλημμα που στέλνει το νερό από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη, να μην παραιτηθεί από τον αγώνα για νερό- δημόσιο αγαθό κι όχι εμπόρευμα. Ο χαρακτήρας του νερού ως αγαθού μπορεί να διασφαλιστεί μόνο από έναν Ενιαίο Κρατικό Φορέα Διαχείρισης του νερού. Το κράτος όμως δεν είναι ουδέτερο στον καπιταλισμό και λειτουργεί προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων, όπως της ΕΥΔΑΠ.
Επομένως ο αγώνας του λαού για το νερό του, όπως και για την Υγεία του και την Παιδεία του συνδέεται με την ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος και την πάλη του για την ανατροπή του συστήματος ως την οριστική νίκη, με τον λαό αφέντη στον τόπο του.
