Ακολουθεί άρθρο του Κώστα Δέδε, Αρχιτέκτονα – Μηχανικού, συντονιστή της Τ.Ο Ε.ΠΑ.Μ Δήμου Μεγαρέων.
Οι μάσκες των «καλών παιδιών» έπεσαν ακριβώς ένα χρόνο μετά. Τα καλά παιδιά ενσωματώθηκαν πλήρως στο νεοφιλελεύθερο σύστημα, απόκτησαν ηγεμονική μορφή και εφαρμόζουν το έργο των κατοχικών κυβερνήσεων της χώρας μας (από το 2010). Εφάρμοσαν λοιπόν αύξηση 35%, στον χαμηλό μέσο όρο πανελλαδικά (όπως ισχυρίστηκαν) δηλαδή, όπως επίσης δήλωσαν, είναι ένας καφές την ημέρα πάρα πάνω.
Η αντιπολίτευση, ισχυρίστηκε ότι η αύξηση αυτή δεν ανταποκρίνεται αναλογικά με την αύξηση των υπηρεσιών, ετσι την καταψήφισε. Φυσικά κανείς δεν έφερε κάποια εναλλακτική πρόταση άντλησης των χρημάτων και το συμβούλιο (ευχαριστημένοι όλοι) ολοκλήρωσε το αντιλαϊκό του έργο.
ΚΑΝΕΙΣ!!!
Οοοπς, υπήρξε και μια άλλη πρόταση (που όλοι οι εκλεγμένοι έκαναν οτι δεν την άκουσαν), και μάλιστα απο κάποιον που τον συνδυασμό του δεν θελήσαμε να εκλεγεί στο δ.σ. και προς τιμή του όμως, ο κος Αντώνης Χοροζάνης, έκανε το καθήκον του δηλαδή έφερε την απλή, λογική, και εφαρμοσμένη πρόταση που λέει ότι: όταν δεν έχεις λεφτά θα τα πάρεις απο αυτούς που έχουν και αυτοί δεν είναι άλλοι από τα Super Market και οι τράπεζες που χρόνια τώρα λεηλατούν τον Μεγαρικό λαό, οι πρώτοι με την καρτελοποίηση της αλυσίδας διατροφής και την τεράστια αύξηση των τιμών, και οι δεύτεροι με την σπέκουλα στο Ελληνικό χρέος και στις περιουσίες μας.
ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ.!!
Τα ερωτήματα λοιπόν, όπως πάντα, είναι: γιατί κανείς δεν έφερε αυτή την πρόταση;;.
Γιατί, ενώ ήταν ήδη γνωστό από τον Δήμαρχο του Χαϊδαρίου, όλοι έπαθαν επιλεκτική τύφλωση και κώφωση;;.
Η δική μου απάντηση είναι απλή και λέει οτι: δεν τα βάζεις με τα αφεντικά σου γιατί αν το κανείς, θα σε ισοπεδώσουν (εννοείται πολιτικά).
Με απλά λόγια οι Δήμοι, όπως και η τροχαία και οι διάφοροι ελεγκτικοί μηχανισμοί, έχουν μετατραπεί σε εισπρακτικά εργαλεία σαν όργανα, της εφαρμογής των μνημονίων στους πολίτες, άρα η σχέση των ερετών είναι υπαλληλική στην τεράστια και μοναδική εισπρακτική Ανώνυμη Εταιρία της ΑΑΔΕ.
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και είναι μπροστά μας και αυτό που μας λείπει είναι η αυτογνωσία, είναι η αντίληψη ότι μόνο εμείς μπορούμε να πράξουμε για το καλό μας.
Όσο εμείς σε κάθε χτύπημα το μόνο που κάνουμε είναι να γκρινιάζουμε, τόσο το σύστημα θα βαράει αλύπητα.
Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου με το να αναφέρω την αυτοοργάνωση της εξέγερσης του Μέγαρα 1973.
Γιατί;.
Γιατί είναι ένα σχετικά πρόσφατο ιστορικό παράδειγμα του τόπου μας που αποδεικνύει ότι όταν ο λαός θέλει, μπορεί.
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες.
Η αύξηση του 35% είναι η απόλυτη συνέπεια της έλλειψης αυτογνωσίας, σε συνδυασμό με την αδυναμία μας να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.
Αναρωτιέμαι τι θα κάνουμε όταν αντιληφθούμε ότι επι της ουσίας χάθηκε ο κάμπος μας με την κατάθεση της αίτησης για τον αναδασμό, όταν αντιληφθούμε το παιχνίδι που έστησαν οι προοδευτικοί φωστήρες, τότε δυστυχώς πάλι το ίδιο θα κάνουμε δηλαδή θα γκρινιάσουμε και θα περιμένουμε αλλά 4 χρόνια για να εκλέξουμε ένα άλλο «καλό παιδί», ενώ η εταιρία του αναδασμού θα έχει ήδη κάνει την δουλειά της.
Τι να πω.
Κλείνω με τις ευχές μου το νέο έτος να είναι ευτυχές για όλους μας και εύχομαι σε αυτό, να ανακτήσουμε την θέληση μας για τον αγώνα της προστασίας της γης μας, της οικογένειας μας, της πατρίδας μας, την προστασία της Δημοκρατίας.
Με τιμή
Κώστας Αν. Δέδες
Αρχιτέκτων Μηχανικός
