Η σημερινή κατοχή της πατρίδας μας είναι μια κατοχή που δεν μπορούμε εύκολα να την αντιληφθούμε διότι δεν υπάρχει η στρατιωτική παρουσία όπως ήταν στην κατοχή του 40. Όμως υπάρχουν νεκροί, πάνω από 15 χιλιάδες οι αυτοκτονίες από το 2010, πάνω από 370 χιλιάδες η μύωση του πληθυσμού μας και πάνω από 550 χιλιάδες μόνο οι νέοι που μετανάστευσαν στο εξωτερικό για μια καλύτερη μοίρα. Θα πρέπει να προστεθούν οι χιλιάδες νεκροί στα νοσοκομεία από την ελλειπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, και επίσης η μάστιγα της κατάθλιψης που μειώνει την δύναμη αντίδρασης του πληθυσμού.
Όλα αυτά συγκροτούν ένα πεδίο βάρβαρης <<ειρηνικής κατοχής>> (Occupatio Pacifica όπως είναι ο διεθνής όρος).
Σε αυτό το άρθρο θέλω να ξεκαθαρίσω την θέση μου στο πως βλέπω τα πράγματα από την κοινωνικοπολιτική τους πλευρά, σε συνδυασμό όμως με την ιστορική διαδρομή της τοπικής κοινωνίας. Γιατί το βασικό όφελος της ιστορικής γνώσης είναι η διδασκαλία και τα διδάγματα που προκύπτουν από τα γεγονότα και όχι απλά η αποστήθισή τους.
Ας μεταφερθούμε λοιπόν περίπου στα 1813 όπου η ιδέα του Ρήγα Φεραίου, για ένα έθνος, μια γλώσσα, πολλά γένη, αλλά και η προετοιμασία της φιλικής εταιρίας για την επανάσταση και την Εθνική Παλιγγενεσία έχει ωριμάσει, η ιδέα είχε μεταφερθεί παντού, και στα Μέγαρα. Φαντάζομαι λοιπόν ότι θα οργανώθηκαν πολλές <<μαζώξεις>>, όπως συνηθίζονταν την εποχή εκείνη, και μετά από διαμάχες (σαν γνήσιοι Μεγαρίτες) θα αποφάσιζαν να ολοκληρώσουν την κατασκευή του τοίχους της Αγίας Τριάδας, έτσι ώστε να ταμπουρωθούν εκεί και να προστατεύσουν τις οικογένειές τους στην νέα επανάσταση που ερχόταν.
Έτσι έγιναν τα πράγματα, γιατί δεν θα μπορούσαν να γίνουν διαφορετικά διότι και τα Μέγαρα λειτουργούσαν υπό την μορφή των <<Ελληνικών κοινοτήτων>> που τόσα πολλά δίδαξαν στους θεωρητικούς της <<αναγέννησης>> και στους υπόλοιπους κατοίκους τότε της Ευρώπης που έδωσαν μακροχρόνιες μάχες για την Εθνο-γέννεσή τους και την μετατροπή τους σε λαούς.
Ήταν μια ξεκάθαρη απόφαση λοιπόν της τοπικής κοινότητας να δώσει την μάχη της για την ίδρυση του νέου έθνους κράτους που έχομε έως σήμερα.
Στις πράξεις αυτές προχώρησαν έχοντας καλή οργάνωση και συνείδηση των πράξεών τους, τυχαίνει να γνωρίζω από την οικογενειακή μου παράδοση ότι η προ-προ-προ-Μαμή μου που ήταν του Πανάγου, ήταν γραμματιζούμενη και δίδασκε εντός των τειχών τα παιδιά και μάλιστα σώζεται μέχρι σήμερα η πολυθρόνα της.
Επίσης εντός των τειχών υπάρχει η εκκλησία που την ονόμασαν Αγία Τριάδα επιθυμώντας την βοήθεια του Τριαδικού Θεού.
Βλέπουμε λοιπόν ότι έχουμε μια πολύ καλά οργανωμένη κοινωνία που έχει σαφή αντίληψη της ανάγκης ύπαρξης σχολείου και εκκλησίας, έστω και σε μια προσωρινή κατάσταση όπως αυτή. Αντιλαμβάνεται επίσης με σαφήνεια ότι Μεγαρίτης δεν είναι ο κάτοικος της περιοχής, αλλά είναι αυτός που μάχεται συλλογικά για την προστασία της περιουσίας του τόπου του, για την κατοχύρωση της τοπικής του κυριαρχίας.
Στοιχειοθέτησαν την βεβαιότητα του ότι, για να είσαι κυρίαρχος, θα πρέπει πρώτα να συμμετέχεις στην απελευθέρωση του Έθνους σου από τον Τουρκικό ζυγό και έπειτα να ιδρύσεις Κράτος, κατά τα νέα πρότυπα της εποχής.
Ο Δημήτρης Τσάτσος στην συζήτηση για την σύνταξη του συντάγματος του 1975 είπε χαρακτηρίστηκα ότι:
Έθνος, είναι ο λαός στην ιστορική του συνέχεια.
Απαντώντας έτσι στην διαμάχη που υπήρχε ότι την κυριαρχία την έχει αποκλειστικά ο λαός και όχι το Έθνος. Δεν πέρασε όμως η άποψή του.
Η τελευταία καταγραφή γεγονότος που έχουμε να τεκμηριώνει την ιστορική συνέχεια του Μεγαρικού λαού είναι το 1979-80 με τις μάχες που έγιναν με τα σώματα ασφαλείας (ΜΑΤ) του τότε παρακράτους, για τον Βύζα.
Στην πραγματικότητα η καθεαυτό μάχη προέκυψε ύστερα από την βάρβαρη καταπάτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του Μεγαρίτη με το να ανοίξουν πυρ τα ΜΑΤ εναντίον της ασυλίας στην ιδιοκτησία και της διατάραξης της οικογενειακής γαλήνης του, αφού έριχναν δακρυγόνα μέσα στις άυλες και πυροδότησαν έτσι την αυθόρμητη άρα νόμιμη αντίδραση του λαού, με τα γνωστά νικηφόρα αποτελέσματα. Από τότε όλες οι μάχες που δόθηκαν (Ρεβιθούσα, αγωγός φυσικού αερίου, ιχθυοτροφεία κλπ), είχαν αρνητικά αποτελέσματα γιατί δεν ήταν μάχες του Μεγαρικού λαού για το δίκιο του, αλλά ήταν μάχες των κομματικών εκπροσώπων της ανέκαθεν πουλημένης άρχουσας τάξης της χώρας μας.
Ας μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στην εποχή ΠΑΣΟΚ που ανέβηκε στην εξουσία καπηλεύοντας τα βασικά συνθήματα του ΕΑΜ για λαϊκή κυριαρχία, με σκοπό να διαβρώσει την κοινωνία και να αλλοιώσει το αίσθημα του λαού μας για τις βασικές έννοιες του Πατριωτισμού και της λαοκρατίας (βλέπε ΕΑΜ). Έτσι, ηθικά αποδεκατισμένους και με εξαγορασμένη συνείδηση από την εξουσία, γίναμε εύκολη λεία στα δόντια της εγκληματικής συμμορίας που αυτοαποκαλείται Ευρωπαϊκή Ένωση των Λαών, τάχα μου –
τάχα μου.
Από τότε λοιπόν δεν υπάρχει ο Μεγαρίτης.
Έχει μετατραπεί σε κάτοικο των Μεγάρων αφού απεμπόλησε με τις πράξεις του, την έννοια του λαού, άρα και του Έθνους.
Η αλλοίωση λοιπόν του λαού δεν γίνετε από την εισροή μεταναστών επειδή αυτοί γεννάνε, όπως ισχυρίζονται κάτι ανόητοι πατριδοκάπηλοι, συνήθως πρώην υψηλόβαθμοι αξιωματικοί , αλλά από την απώλεια της αντίληψης ότι μόνο ο λαός μπορεί και πρέπει να προστατεύει την κυριαρχία του, με οποιονδήποτε τρόπο.
Αυτή είναι η τεράστια σημασία της άξιας της προστασίας της Μεγαρικής γης, όπως είναι η ΔΕΥΑΜ, απ` ευθείας από τα κάτω. Γιατί ταυτόχρονα είναι ο μοναδικός τρόπος της επανενεργοποίησης του πατριωτικού αισθήματος του Μεγαρίτη.
Μεγαρίτες τι σας συμβαίνει;;.
Που είσαστε τα τελευταία 38 χρόνια;;.
Τι νομίζετε ότι θα μας χαριστούν επειδή έχουμε μια ιστορία πίσω μας;;.
Λάθος. Ο στόχος είναι η διαγραφή μονοκοντυλιά 3.500 χρόνων ιστορίας έτσι ώστε να μην υπάρξει ιστορική συνέχεια άρα λαός που αντιστέκεται, και να μπορούν άνετα να κερδοσκοπούν στο κορμί μας.
Σταματήστε λοιπόν να γλύφεται τους Δημαρχαίους και τους πολιτικάντηδες της κατοχής, που ο Τσολάκογλου μπροστά τους θα φάνταζε πατριώτης, και ελάτε να συγκροτήσουμε ένα Ενιαίο ΠΑλαικό Μεγαρικό Μέτωπο ενάντια στις δυνάμεις κατοχής της πατρίδας μας κατοχυρώνοντας έτσι την Εθνική μας Κυριαρχία αλλά και την ιστορική συνέχεια του λαού μας.
Ευχαριστώ
Κώστας Αν. Δέδες
Αρχιτέκτων Μηχανικός
Συντονιστής της Τ.Ο. Δήμου Μεγαρέων
Ενιαίου ΠΑ-λλαικού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ)
