Ακολουθεί άρθρο του Κώστα Δέδε, Αρχιτέκτονα – Μηχανικού, συντονιστή της Τ.Ο Ε.ΠΑ.Μ Δήμου Μεγαρέων.
Σε ένα δημοσίευμα του αντιδημάρχου Δημήτρη Γεωργακή με τίτλο: η προβολή του Δήμου δεν είναι ευκαιριακή κίνηση, αλλά πρέπει να βασίζεται σε γνώση και σχέδιο, όπου στην άντληση της γνώσης του, αναφέρθηκε στο βιβλίο του καθηγητή Ανδρέα Μήλιου με τίτλο: ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ, μάρκετινγκ και διαχείριση επωνυμίας τόπων και πόλεων (ελληνιστή City Branding), όπου ολοκληρώνοντας την ανάγνωση του δημοσιεύματος αυτού πραγματικά φοβήθηκα.
Φοβήθηκα, επειδή αντιλήφθηκα ότι η πόλη μας διοικείται από ένα «νεοφιλελεύθερο συνονθύλευμα» που είναι αφοσιωμένο στο δόγμα της έννοιας και πράξης του: there is no alternative της Θάτσερ, δηλαδή ότι όλα πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν, άρα το μάρκετινγκ χεριάζετε για το ξεπούλημα αυτό.
Να γιατί φοβήθηκα!
Αναγκάστηκα λοιπόν να αγοράσω το βιβλίο αυτό, αν και δεν είναι του ενδιαφέροντός μου.
Μετά από αρκετές προσπάθειες και μπόλικη δραμαμίνη, προσπαθώντας να περιορίσω τις εμετικές τάσεις που μου προκαλούσε ο συγγραφέας (γνήσιος Ευρώ-ινομανής), κατάφερα να τελειώσω την εισαγωγή. Δεν χρειαζόταν να βασανίζομαι άλλο προχωρώντας παραπέρα (τεχνικό τμήμα) δίνοντας έτσι στον οργανισμό μου ανακούφιση, γιατί από την εισαγωγή, αυτό που υποψιαζόμουν μόνο από τον τίτλο, ήταν τελικά αυτό που περίμενα. Ο έμετος μου προκλήθηκε γιατί γνωρίζω πολύ καλά ότι όλοι αυτοί οι «καθηγηταράδες», σε όλους τους τομείς, είναι πλέον αναπόσπαστα μέρη των ατζεντών που θέλουν το «τέλος της ιστορίας» (βλέπε FUKUYAMA FRANCIS ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ) της ανθρωπότητας με την υποκατάστασή της από το νέο δόγμα της απόλυτης ανηθικότητας που θέλει την κατάργηση της πολιτικής, την κατάργηση του Κράτους, την κατάργηση της κοινωνίας.
Έτσι λοιπόν και ο «καθηγητής» αυτός βλέπει τους δήμους σαν Ανώνυμες Εταιρίες, τα ΔΣ τους σαν τα λογιστήριά τους και τους δημάρχους σαν CΕO της εταιρίας αυτής και φυσικά σαν Α.Ε θα πρέπει να έχει και στρατηγική μάρκετινγκ.
Τι ωραία!
Η άμεση και απόλυτη διαφωνία μου λοιπόν σε αυτή την κατάσταση είναι ακριβώς στην συναίσθηση που έχει ο πολιτικός για τα πράγματα, αλλά και ο επιστήμονας επίσης. Σαν πολιτικός λοιπόν αλλά και σαν «ειδικός» επιστήμονας της πόλης, η αντίληψη αυτή – της μετατροπής του Δήμου από πολιτικό όργανο σε εκτελεστικό όργανο της εξουσίας των αγορών – δεν μπορεί πάρα να μου προκαλεί τουλάχιστον εμετικές τάσεις, με την βαθιά γνώση ότι η πόλις δημιούργησε την δημοκρατία, η πόλις δημιούργησε την πολιτική, και όχι οι Α.Ε.
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ:
Ποια είναι λοιπόν τα προϊόντα που παράγει η δημαρχία έτσι ώστε να χρειάζονται το μάρκετινγκ;.
Θα ήταν λοιπόν περίεργο να υποθέσω ότι με αυτή την νοοτροπία το ΔΣ του Δήμου είναι το δ.σ μίας ιδιωτικής εταιρείας και αφού η εταιρεία αυτή δεν έχει άμεση παραγωγική διαδικασία άρα το αντικείμενό της είναι η εκμετάλλευση της ντόπιας ιδιωτικής παραγωγής και η αγοραπωλησία των περιουσιακών της στοιχείων έτσι ώστε να δημιουργηθεί τζίρος;.
Θα ήταν επίσης περίεργο να υποθέσω οτι οι προτάσεις της νέας διοίκησης (σαν νεοφιλελεύθερο συνονθύλευμα) και συγκεκριμένα η πολεοδόμηση στην Βαρέα και ο Αναδασμός, είναι τα πρώτα προϊόντα προς πώληση της εταιρίας αυτής;
Να γιατί φοβάμαι!
Γιατί μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η εμμονή της νέας διοίκησης στο σχέδιο στη Βαρέα σε μία εποχή τεράστιας μείωσης πληθυσμού άρα και τεράστιας μείωσης της ανάγκης για πολεοδομημένη γη, αλλά όμως είναι σίγουρα κάτι που δημιουργεί τζίρο στο real estate.
Έτσι δεν εξηγείτε επίσης η εμμονή της νέας διοίκησης στον αναδασμό του κάμπου μας, εν καιρώ ΣΔΙΤ, (*) για να δημιουργηθεί επίσης τζίρος;
Μπορεί λοιπόν κάποιος να φανταστεί πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η νοοτροπία ενός συνονθυλεύματος δίχως πολιτική ηθική, δίχως πολιτική θέση, δίχως εντέλει πολιτική αξιοπρέπεια, αφού δεν μπορεί να αναγνωρίσει τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας ΣΗΜΕΡΑ, αλλά άνετα αναγνωρίζει τις ανάγκες των αγορών του απόλυτου καπιταλισμού που πλέον για να επιβιώσει θα πρέπει να κανιβαλίσει όχι μόνο τα μικρά κράτη όπως το δικό μας, αλλά πολύ μεγαλύτερα όπως η Γερμανία και η Γαλλία; (αυτό συμβαίνει σήμερα σε αυτές τις χώρες).
Πώς λοιπόν σήμερα θα μπορέσει να επιβιώσει μια πόλις, όπως τα Μέγαρα σε αυτό το διεθνές κλίμα που επιβάλει την μετατροπή της σε Α.Ε;.
Αντιλαμβάνομαι ότι οι πιέσεις είναι τεράστιες από το πολιτικό σύστημα (βλέπε Κώτσηρας) αλλά τεράστιες είναι και οι κοινωνικές ανάγκες που για να αντιμετωπιστούν θα πρέπει άμεσα και επιτακτικά οι διοικήσεις να ενεργοποιήσουν τις κοινωνίες με όρους επανάστασης, με όρους αντίστασης στον πόλεμο που δεχόμαστε, αφού βέβαια έχουν αποτάξει το νεοφιλελευθερισμό που τους διακατέχει.
ΑΠΕΤΑΞΑΜΗΝ ΤΟΝ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ, τώρα.
Αν λοιπόν είχαν την παραμικρή συναίσθηση της κατάστασης, τα (βρώμικα) χρήματα από την διέλευση του καλωδίου θα έπρεπε να τα είχαν διαθέσει σε πραγματικά αναπτυξιακά έργα, σε έργα θωράκισης της πόλης μας στην λαίλαπα που άρχισε το 2010 και χειροτερεύει, (όχι να υμνούν τα μνημόνια όπως έκανε ο αντιδήμαρχος στο Δ.Σ) με την ενίσχυση της αγροτικής παραγωγής, (π.χ κατασκευή φράγματος) και όχι στην ανούσια κατανάλωση τους σε επεκτάσεις σχεδίων, σε αναδασμούς, που καμία σχέση έχουν με την αναγνώριση των πραγματικών αναγκών.
Αν δεν γίνει άμεση ενεργοποίηση της κοινωνίας, αρχίζοντας αυτοί με πράξεις, τότε τα χειροτέρα που έρχονται θα βρουν την πόλη μας απροετοίμαστη και ανοργάνωτη στην αντιμετώπιση της απόλυτης καταστροφής που επιφέρει ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΟΠΟΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΛΗΣΗ.
Με τιμή
Κώστας Αν. Δέδες
Αρχιτέκτων Μηχανικός
(*) ΣΔΙΤ: Οι Συμπράξεις Δημοσίου & Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) είναι συμβάσεις, κατά κανόνα μακροχρόνιες, οι οποίες συνάπτονται μεταξύ ενός δημόσιου και ενός ιδιωτικού φορέα, με σκοπό την εκτέλεση έργων ή την παροχή υπηρεσιών.
