Μέρος Α
Πρόσφατα, από τη Διοίκηση του Δήμου, ήρθε ως θέμα προς συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο ο νέος κανονισμός καθαριότητας, που ως περιεχόμενό του είχε την οργάνωση κατά κάποιο τρόπο της αποκομιδής και διαχείρισης των απορριμμάτων (οικιακών και όχι μόνο), καθώς και την επιβολή προστίμων στους παραβάτες.
Στο σύνολό του καλείται να αντιμετωπίσει υπαρκτά πλέον προβλήματα που συναντάμε στην καθημερινότητά μας. Κύριο ζητούμενό του, θα μπορούσε να πει κάποιος, αποτελεί η καλύτερη διαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης με την θέσπιση μάλιστα και ορισμένων νέων όρων-κανονισμών που ως στόχο έχουν την καλυτέρευση της αποτελεσματικότητας του κύκλου της αποκομιδής και μεταφοράς των απορριμμάτων.
Εμείς ως «Ενεργοί Πολίτες» θα θέλαμε επ’ αυτού να αναφερθούμε σε ένα διαφορετικό μεν, δοκιμασμένο όμως δε, τρόπο επιτυχούς συνολικής αντιμετώπισης του όλου προβλήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων.
Κατά τη γνώμη μας βασικός στόχος του νέου κανονισμού καθαριότητας θα έπρεπε να ήταν η μείωση του όγκου των παραγόμενων απορριμμάτων. Αποτέλεσμα της επίτευξης του ανωτέρου «στόχου» είναι σαφώς, εκτός των άλλων, και η οικονομικότερη πλέον διαχείριση των παραγόμενων απορριμμάτων μας.
Πιο αναλυτικά εμείς θα προτείναμε να γίνει σύνθημα του Δήμου μας η διαλογή στην πηγή, η ανακύκλωση υλικών, η οικιακή κομποστοποίηση και τέλος το θάψιμο των υπολειμμάτων στους υπάρχοντες ΧΥΤΥ.
Πρακτικά χρειάζονται τα εξής:
– Τοποθέτηση διαφορετικών κάδων ανακύκλωσης, ανά γειτονιά – συνοικία, για υλικά συσκευασίας (χαρτί – πλαστικό), για αλουμίνιο – μέταλλα, για γυαλί.
– Τοποθέτηση μεταλλικών κάδων (skippers) σε επιλεγμένα σημεία περιμετρικά των πόλεών μας με εύκολη πρόσβαση για μικρά αυτοκίνητα για την απόρριψη (των μικρών ποσοτήτων) μπαζών.
– Σε νοικιασμένο οικόπεδο κοντά στην πόλη, ενοικίαση ή αγορά κλαδοτεμαχιστή ανάλογων διαστάσεων με παράλληλη απασχόληση δύο-τριών εργατών, για την καταστροφή του μεγάλου όγκου των κλαδιών – λουλουδιών (θάμνων), που όλοι μας «παράγουμε» και μάλιστα σε διόλου αμελητέες ποσότητες ειδικά την περίοδο Άνοιξης – Καλοκαιριού, και τη δημιουργία πριονιδιού προς δωρεάν διοχέτευσή του για ποικίλες χρήσεις (από καύσιμη ύλη έως λίπασμα).
– Με ευθύνη της Υπηρεσίας καθαριότητας του Δήμου μας, χορήγηση κάδων για αναερόβια ή αερόβια κομποστοποίηση των οργανικών τους απορριμμάτων σε όσους συμπολίτες μας το επιθυμούν, (ειδικά αυτοί που διαθέτουν αυλές και κήπους θα έχουν έτσι και λίπασμα αρίστης ποιότητος).
– Οι μεγάλες μονάδες με μαζική εστίαση (όπως: supermarkets, στρατόπεδα, μεγάλα εστιατόρια κλπ.), να έχουν την υποχρέωση για κομποστοποίηση και παράλληλη συμπίεση του όγκου των υλικών συσκευασίας τους, με δικά τους μέσα (π.χ. πρέσες συμπίεσης όγκου).
Όλα τα παραπάνω με σωστή εφαρμογή τους μπορούν να αποφέρουν έως και 80% μείωση του σημερινού όγκου των παραγομένων απορριμμάτων που πηγαίνει μέσω του σταθμού μεταφόρτωσης στη Φυλή.
Σκεφτείτε δηλαδή πως εάν καθημερινά πήγαιναν π.χ. πέντε νταλίκες με μικτά απορρίμματα στον ΧΥΤΑ Φυλής τώρα θα μπορούσε να πάει μόνο μία, και αναλογιστείτε την αντίστοιχη οικονομική ωφέλεια σε χρήματα για όλους μας.
Επιπρόσθετα, θα μπορούσε ο Δήμος μας, με νόμιμες διαδικασίες και με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας αλλά και τεχνογνωσίας, να διαχειρίζεται τα μπάζα (εννοείτε όχι χώματα ή κοπριές) με την χρήση φορητών «σπαστήρων» που θα παρήγαγαν έτσι αδρανή υλικά (τύπου χαλίκι 3Α, γαρμπίλι κλπ.) τα οποία θα μπορούσαν κάλλιστα να επαναχρησιμοποιηθούν για επιδιορθώσεις δρόμων, για αγροτική οδοποιία (στρώσιμο αγροτικών δρόμων κλπ.) ή ακόμα και να διατεθούν σε εργολάβους αν αυτό ήταν δυνατό. Εδώ φυσικά απαιτείται η υιοθέτηση ενδεδειγμένων λύσεων για την αντιμετώπιση και επίλυση πιθανών προβλημάτων, όπως αυτού των παραγόμενων ρύπων αλλά και της ηχορύπανσης.
Συνέχεια στο Μέρος Β
