Ανοιχτό κάλεσμα σε Artist Talk – workshop με τον Αντώνη Βολανάκη απευθύνει με δελτίο τύπου ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Ο Θέογνις». Η εκδήλωση θα λάβει χώρα την Κυριακή 21 Ιανουαρίου και ώρα 18:30, στον χώρο του συλλόγου.
«Σε συνέχεια του καλλιτεχνικού έργου που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο της “2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης”, ο Αντώνης Βολανάκης επιστρέφει στον «Θέογνι» την Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2024, ώρα 18:30 σε ένα συνδυασμό ομιλίας και workshop, όπου με τη βοήθεια των συμμετεχόντων θα ολοκληρωθεί το έργο που ξεκίνησε.
Ο Αντώνης Βολανάκης παρουσιάζει την εικαστική του πρακτική ξετυλίγοντας την ερευνητική του μεθοδολογία με παραδείγματα έργων από την εικοσαετή διεθνή πορεία του.
Ο Βολανάκης συνδυάζει την κοινωνική γλυπτική με ανθρωπολογικές προσεγγίσεις, το σχέδιο με αρχαιολογικά ευρήματα, την προφορική ιστορία με τη φωτογραφία, τη μαγειρική με την επιτέλεση, για να δημιουργήσει ζωντανές εικαστικές εγκαταστάσεις που διαπραγματεύονται την ανθρώπινη κατάσταση και εμπειρία. Η καλλιτεχνική πρακτική του Βολανάκη αναζητά συμμαχίες στη συνάντηση με τον άγνωστο άνθρωπο – blind dates- και στην ενεργό ακρόαση και ενσυναίσθηση με τα γυναικεία αφηγήματα – her stories-. \
Το καλλιτεχνικό έργο “Χάριτες Ζυμώνουν” στο “Μυστήριο 183 Αποθέρι Project” με γενικό επιμελητή τον Δημήτρη Μιχάλαρο ήταν μια παραγωγή της “2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης”. Υλοποιήθηκε με τη χρηματοδότηση της Περιφέρειας Αττικής, την υποστήριξη του Δήμου Μεγαρέων, παραδοσιακών συλλόγων και ιδιωτών τοπικών χορηγών.
Ο Βολανάκης ερευνά την τελευταία 20ετία μέσα από τα έργα του τη γυναικεία εμπειρία, και αντίστοιχα ο Παπουτσάκης τις πιθανές εφαρμογές της φιλοσοφίας στο φαγητό.
Στόχος των πολλαπλών επισκέψεων και διαμονών της συνεργατικής ομάδας στα Μέγαρα, ήταν να συνδεθούν με την πόλη. Ειδικά να ακούσουν ενεργά τις φωνές γυναικών που ζουν στα Μέγαρα οι οποίες μοιράστηκαν γενναιόδωρα τις εμπειρίες τους σε σχέση με τη ζώσα παράδοση, την εντοπιότητα και την ξενότητα. Αυτές οι συναντήσεις, άλλοτε προγραμματισμένες και άλλοτε τυχαίες, ενισχύθηκαν με επισκέψεις σε κουζίνες σπιτιών, φούρνους, με μοιράσματα συνταγών και εν τέλει εργαστήρια με πολύωρα ζυμώματα, κεντήματα και φουρνίσματα ψωμιών. Ένας παραδοσιακός ξυλόφουρνος ανάβει και ψήνει οπτικά/λεκτικά μηνύματα γυναικών προς όλους/ες/α.
Παράλληλα η έρευνα συνέβαινε και σε άλλους χώρους, όπως το Αρχαιολογικό Μουσείο Μεγάρων, τον πολιτιστικό σύλλογο “Ο Θέογνις”, μποστάνια και οινοποιεία της περιοχής κ.ά. Στο αρχαιολογικό μουσείο, με φύλακα τη θεά του σίτου Δήμητρα, ο Βολανάκης εμπνέεται από ένα αναθηματικό ανάγλυφο, του 4ου αιώνα π.Χ. με τις τρεις Χάριτες. Αυτή η εικόνα σύντομα λειτουργεί ως καταλύτης για την παράσταση φαγητού στον δημόσιο χώρο, Χάριτες ζυμώνουν, αναδεικνύοντας τη ζωντανή παρουσία τριών γυναικών με λευκά ενδύματα. Χρησιμοποιώντας το νυφικό ως γλυπτικό και σημαίνον αντικείμενο, το οποίο εμφανίζεται συχνά στα εικαστικά έργα του Βολανάκη, το κοινωνικό γλυπτό διερευνά τι σημαίνει να βρίσκονται γυναίκες μαζί, χωρίς απαραίτητα να έχουν φιλικές ή συγγενικές σχέσεις, γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι και να παρασκευάζουν συλλογικά ψωμί και να διακοσμούν μοναδικά το καθένα ως προσφορά στη διευρυμένη κοινότητα. Το ζύμωμα, το πλάσιμο και το κέντημα του ψωμιού, πρακτικές γυναικών ανέκαθεν, επαναφέρουν νέα ερωτήματα σύνδεσης στην κοινότητα, της αλληλεπίδρασης μεταξύ των γενεών και της ανταλλαγής εμπειριών σε ιδιωτικό και δημόσιο πλαίσιο.
Μπορεί η φιλοξενία να είναι καινοτόμα, αδιαπραγμάτευτη και απόλυτη με τις τρεις Χάριτες να προσφέρουν άρτο και οίνο;
Ακολουθεί το Βιογραφικό του εικαστικού Α. Βολανάκη:
Ο Αντώνης Βολανάκης (γεν.1976) σπούδασε/ ερεύνησε στα: Wimbledon College of Art, Saint Martins College of Art, Aalto University, Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.
Η εικαστική του πρακτική αποτελεί αμάλγαμα συνέργειας μεταξύ ανθρωπίνων σχέσεων και αισθητικής, ποίησης και πολιτικής, γλυπτικής και επιτέλεσης. Από το 2003 εστιάζει στις γυναικείες αφηγήσεις και το 2006 ίδρυσε την πλατφόρμα συνάντησης και συνεργασίας blind date.
Δημιουργεί εγκαταστάσεις, περφόρμανς, εκθέσεις, και δράσεις στη δημόσια σφαίρα μαζί με κοινότητες σε: Ηνωμένες Πολιτείες (Anya and Andrew Shiva Gallery, Dixon’s Place, NYU Kimmel Galleries), Αγγλία (Royal Opera House-Covent Garden, National Theatre), Ελλάδα (DOCUMENTA 14, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, Εθνικό Θέατρο, Εθνική Λυρική Σκηνή, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Μουσείο Μπενάκη, Ίδρυμα Κακογιάννη, Μπιενάλε Αθήνας, Πολιτιστική Πρωτεύουσα Ευρώπης/ Ελευσίνα 2023), Ελβετία (Culturescapes Biennale/ Αρχαιολογικό Μουσείο της Βασιλείας, Kaskadenkondensator), Γεωργία (Ιστορικό Μουσείο της Τυφλίδας), Γαλλία, Καναδά, Τσεχία, Φινλανδία, κ.ά.
H δημιουργία ασφαλών χώρων ανταλλαγής και δημιουργικότητας είναι κομμάτι της καλλιτεχνικής του πρακτικής και από το 2005 διδάσκει ή/ερευνά αδιαλείπτως στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε Ελλάδα, Κύπρο, Γαλλία, ΗΠΑ. Έχει λάβει υποστήριξη από τα ιδρύματα: Fulbright, Linbury, Ωνάση, London Institute, Arts and Humanities Research Board (UK), Λεβέντη, Προποντίς, Σπυρόπουλος, και Β&Ε Γουλανδρή.
Είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών».
