21 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού

Ο ρατσισμός είναι μια συμπεριφορά “συνηθισμένη”(δεν εννοώ φυσιολογική), που υπάρχει, αλλά περνά συνήθως απαρατήρητη γιατί δεν την προσέχεις είτε σε ατομικό, είτε σε κοινωνικό επίπεδο.

Σημαίνει ότι διατηρώ καχυποψία, η περιφρονώ (στην ελαφριά μορφή του), η ακόμη και περιθωριοποιώ, στιγματίζω και κακοποιώ (λεκτικά η σωματικά) κάποιον, ο οποίος έχει διαφορετικά φυσικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά από εμένα.

Σε γενικότερο πλαίσιο, σαν άνθρωπος έχω την τάση να διαφοροποιούμαι από κάποιον, που είναι ξένος, δεν μου είναι οικείος. Με εκνευρίζει και ξεκινάω να τον απορρίπτω. Σχηματίζω ένα τοίχος απέναντί του, δομικά στοιχεία του οποίου είναι τα αισθήματα ανωτερότητας η κατωτερότητας που με διακατέχουν.

Όπως καταλαβαίνεις οι περιπτώσεις που μπορεί κάποιος να εκδηλώσει τέτοιου είδους συμπεριφορά είναι πραγματικά αναρίθμητες. Από τον “χοντρό” η “ψηλό” στο σχολείο, μέχρι τον μουσουλμάνο σε μια χριστιανική κοινότητα(και τούμπαλιν), τον σκουρόχρωμο σε μία επιχείρηση “λευκών”… Δεν υπάρχει αρχή και τέλος.

Κατά βάση αυτό που ξέρω περισσότερο, όσο ειρωνικό και αν ακούγεται είναι πως ο Ρατσισμός δεν κάνει διακρίσεις. Προσβάλλει άτομα με διαφορετικά φυσικά χαρακτηριστικά, έθιμα, θρησκεία, τρόπο ζωής, διαφορετικές συμπεριφορές, νοοτροπία, χαρακτήρα.

Ποιός είμαι;

Ρατσιστής είναι κάποιος που φοβάται. Φοβάται αυτόν που δεν του μοιάζει, η κάτι που ξεφεύγει από αυτά που θεωρεί ασφαλή. Πάσχει συνήθως από σύμπλεγμα ανωτερότητας η κατωτερότητας.

Τι γίνεται στην περίπτωση που κάποιος είναι ρατσιστής, και για οποιοδήποτε λόγο, κηρύττει το ρατσισμό του; Ε αυτή για μένα είναι η πλέον βίαιη εκδήλωση της αρρώστιας του. Αυτός λοιπόν θα μιλήσει σε ανθρώπους που δεν είναι επαρκώς πληροφορημένοι, και θα τους μεταδώσει ψεύτικες πληροφορίες για να τους κάνει να φοβηθούν. Εκμεταλλεύεται δηλαδή και διογκώνει τον ήδη υπάρχοντα φόβο τους.

Ο ρατσισμός του Homo Sapiens:

Ο άνθρωπος είναι ένα ζώο, είχε, έχει και θα έχει ζωώδη ένστικτα. Του αρέσει να έχει το “χώρο” του, τη γη του, το σπίτι του, αγωνίζεται από πάντα για να το διατηρήσει. Λογικό; Ναι!

Μόνο που ένα ζώο θα σου επιτεθεί όταν εισέλθεις στο χώρο του. Ο άνθρωπος μπορεί να επιτεθεί στον ξένο, χωρίς εκείνος να έχει την πρόθεση να τον απειλήσει. Φυσικά υπάρχουν τα ένστικτα της φύσης, υπάρχει και ο πολιτισμός. Υπάρχει και η συμπεριφορά που επιτυγχάνεται μέσω της εκπαίδευσης, της μόρφωσης και της εκλογίκευσης. Αυτά είναι προσόντα που διακατέχονται μόνο από εμάς. Κι όμως τα ζώα είναι σε ανώτερο επίπεδο. Και αυτό γιατί δεν έχουν προκαταλήψεις σαν εμάς. Πιστεύω ότι ξέρω ποιός αξίζει και ποιός όχι, πριν καν τον γνωρίσω.

Θρησκείες: Ρατσισμός η πρόσχημα

Θεωρω ότι καμία θρησκεία δεν είναι ρατσιστική. Το ζήτημα είναι πως την ερμηνεύεις και τη «χρησιμοποιείς». Από τους διωγμούς των χριστιανών, η της  Σταυροφορίες, χιλιάδες άνθρωποι έχουν θυσιαστεί με το πρόσχημα της απιστίας. Δεν τους σκότωσε η θρησκεία. Η ερμηνεία της από ένα μάτσο ανθρώπους, τους σκότωσε, σε συνδυασμό με την ευκολοπιστία χιλιάδων (μην πω εκατομμύρια) άλλων, σε εποχές όπου η πρόσβαση σε εκπαίδευση και επιμόρφωση, καθώς και η πληροφόρηση σχετικά με οτιδήποτε είναι αδύνατη.

Ορισμένοι, ακόμη και σήμερα, επικαλούνται «ιερά» κείμενα για να δικαιολογήσουν μια τάση που έχουν να αισθάνονται ανώτεροι, παρασέρνοντας και τους δίπλα τους. Δεν υπάρχει πιστεύω, χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από κάποιες φανατικές αιρέσεις, που μοιράζουν ιδέες περί ανωτερότητας των ακολούθων τους, και μηδενισμό των υπολοίπων. Ότι πρέπει δηλαδή, ώστε να νιώθω εγώ καλύτερα με τον εαυτό μου.

Έτσι γίνομαι φανατικός. Θεωρώ τον εαυτό μου δηλαδή μοναδικό κάτοχο της αλήθειας, εξαπατώντας και τους ανθρώπους δίπλα μου.

Δυστυχώς, είναι πιο εύκολο να επιβάλεις το μίσος απ’ ότι την αγάπη.

Racism_2

Ο Ρατσισμός σε μεγάλη κλίμακα:

Εκτός από τις γενοκτονίες (Εβραίοι, Αρμένιοι, Βόσνιοι, Χούτου), μία εκ των ειδεχθέστερων “ιδεών” που έχουν δει το φως ετούτου του κόσμου, υπάρχει και η αποικιοκρατία. Θεωρώ την αποικιοκρατία  ρατσισμό σε κρατική κλίμακα. Μια κυριαρχία. Ο αποικιοκράτης θεωρεί πως ως λευκός και πολιτισμένος, είναι καθήκον του, να φέρει τον πολιτισμό, σε κατώτερες (όπως τις θεωρεί) φυλές. Πρωταθλήτριες του αθλήματος αυτού, η Αγγλία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ιταλία και φυσικά η Πορτογαλία και η Ισπανία.

Αν σου φαίνονται μεγάλοι οι αριθμοί, της γενοκτονίας των Εβραίων για παράδειγμα (καταγεγραμμένοι γύρω στα 5 εκατομμύρια νεκροί), σκέψου τους μη καταγεγραμμένους θανάτους εκατομμύρια  ιθαγενών της Νότιας Αμερικής από αποίκους (μετάδοση ασθενειών, πόλεμος) και την μαζική εξόντωση ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής. Θεωρώ ότι μιλάμε για δεκάδες εκατομμύρια νεκρών, τη μεγαλύτερη φυλετική «κάθαρση», αν και δεν θα μάθουμε ποτέ κάποιον αντιπροσωπευτικό αριθμό. Φυσικά δεν αφήνω απ’ έξω ένα εκ των μεγαλύτερων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, τη δουλεμπορία και την κακομεταχείριση των σκλάβων της Αφρικής, από τους δουλεμπόρους που τους έφεραν να δουλέψουν στο Νέο Κόσμο… ( οποίος χτίστηκε πραγματικά με το αίμα αυτών).

Συμπερασμα:

Προσέχω τις λέξεις. Είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα πάνω στη γη. Τρέφουν την καχυποψία και την προκατάληψη.

Καταπολεμώ το φόβο μου εναντίον των ξένων, κάτι δηλαδή που δεν είναι οικείο με εμένα. Έτσι κι αλλιώς μην ξεχνάς, όλοι μας είμαστε και πάντα θα είμαστε ξένοι, για κάποιον. Είναι αδύνατον, να είμαστε όλοι οικείοι μεταξύ μας.

Θεωρώ πολύ σημαντική και ενδιαφέρουσα αυτή τη «διαφορά» μας. Θέλω να την δω, να την μελετήσω, να ταξιδεύω για να δω στίγματα πολιτισμών διαφορετικών απ’ τον δικό μου.

Κάθε ζωή αξίζει το σεβασμό μου. Έχει το δικαίωμα να μου αποδείξει τι είναι. Δεν κρίνω πριν γνωρίσω κάποιον.

Παρόμοια άρθρα

Back to top button