Έχουν απομείνει μόνο λίγες μέρες ως τα Χριστούγεννα. Τη γιορτή των παιδιών αλλά και όσων μεγάλων θέλουν να διατηρήσουν την παιδικότητά τους. Στολισμένες βιτρίνες, δρόμοι, σπίτια, δέντρα… Αθώα παιδικά γράμματα στον Άγιο Βασίλη, λιχουδιές, μουσικές, πολύχρωμα φωτάκια, παιχνίδια έτοιμα προς κατανάλωση με σκοπό να κάνουν τα παιδιά χαρούμενα, βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.
Είναι όμως, όλα τα παιδιά ευτυχισμένα; Γιορτάζουν όλα τα παιδιά τα Χριστούγεννα;
Πίσω από τα χρώματα, τα στολίδια και τη χρυσόσκονη, έξω από τα πολυκαταστήματα και τις οικογενειακές συνάξεις, χωρίς μουσικές υποκρούσεις και τραγούδια γιορτινά, υπάρχουν παιδιά που είναι μόνα. Παιδιά που δεν έχουν το δικαίωμα να νοιώθουν και να είναι παιδιά. Παιδιά που τα μοναδικά φωτάκια που γνωρίζουν, είναι εκείνα των φαναριών και τα παιχνίδια τα βλέπουν μόνο από μακριά. Παιδιά, που η μελωδία τους συντίθενται από βρισιές, χτύπους και τη βουή των δρόμων. Παιδιά που στα μάτια τους βλέπεις τη θλίψη ολόγυμνη. Μια θλίψη που σου τρυπάει την ψυχή και σου προκαλεί αηδία για εκείνους που ευθύνονται γι’ αυτό. Τους «μεγάλους» που μένουν απαθείς και αδιάφοροι, προκαλώντας φρικαλέες και ανεπανόρθωτες ζημιές στην αθωότητα των παιδικών χρόνων, εξυπηρετώντας συμφέροντα ανώτερα κάθε ύπαρξης. Πολύ περισσότερο, των υπάρξεων που θα δώσουν ζωή και ελπίδα στον σάπιο κόσμο του σήμερα. Κυβερνήσεις, επιχειρηματίες, άρχοντες και λωποδύτες κάθε είδους, επωφελούνται από τον θάνατο της παιδικότητας, καθένας από αυτούς για τους δικούς του λόγους. Κάποιοι από αυτούς για να μην υπάρχει αντίδραση, αφού η φτώχεια και η ασιτία καταστέλλει την πνευματική ανάπτυξη των ανθρώπων, ώστε να δρουν ανενόχλητοι, άλλοι για να έχουν μικρότερο κόστος εργατικού δυναμικού με σκοπό το κέρδος και άλλοι, για να ικανοποιήσουν τα πιο διεστραμμένα και άρρωστα σχέδιά τους.
Η Unicef αναφέρει ότι εκατομμύρια παιδιά συνεχίζουν να πεθαίνουν από ασιτία και να εργάζονται υπό άθλιες συνθήκες. Περισσότερα από 22.500 παιδιά χάνουν ημερησίως τη ζωή τους από έλλειψη εμβολίων, ακάθαρτο νερό, έλλειψη τροφής ή κακή διατροφή. Εκτιμάται ότι 980.000 – 1.250.000 παιδιά πέφτουν κάθε χρόνο θύματα εμπορίας ανθρώπων (για πορνεία, παιδική εργασία, αφαίρεση οργάνων) και 158 εκατ. παιδιά, ηλικίας 5 – 14 ετών εργάζονται υπό σκληρές και απάνθρωπες συνθήκες.
Αναρωτιέμαι όμως. Γιατί όλοι αυτοί βιάζουν ανενόχλητοι τις παιδικές ψυχές; Και οι άλλοι που είναι να βοηθήσουν; Όλοι έγιναν πια υπηρέτες του χρήματος και των συμφερόντων των δυνατών; Και η ανθρωπιά; Χάθηκε και αυτή; Ας είναι αυτά τα Χριστούγεννα αφορμή για αναθεώρηση του ανθρώπινου χρέους…
Τα παιδιά δικαιούνται να ζουν σε ένα ειρηνικό, ασφαλές και υγιές περιβάλλον για να βιώσουν με αξιοπρέπεια τα παιδικά τους χρόνια. Ένα περιβάλλον στο οποίο δεν θα λείπει το νερό και ο καθαρός αέρας για να αναπνέουν. Ας φροντίσουμε όλοι μας να κάνουμε αυτά τα πολύτιμα δώρα στα παιδιά. Δώρα τόσο πολύτιμα και τόσο μοναδικά όπως τα ίδια τα παιδιά.
«Να τι χρειάζεται η ψυχή ενός μικρού παιδιού:
1. Ήλιο
2. Παιδικά Παιχνίδια
3. Φωτεινό παράδειγμα και μια σταλιά αγάπη.»
(Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι)
