Γ. Μάνταλος και Σ. Καραποστόλου απαντούν σε μεγάλη έρευνα για το «λουκέτο στο μπάσκετ»

Όπως αναφέρει ο επίσημος ιστότοτοπος της ομάδας καλαιθοσφαίρισης της ΝΕΜ, ανάμεσα στους σημαντικούς ανθρώπους που κατέθεσαν τις απόψεις τους για την επόμενη μέρα στην καλαθοσφαίριση, στην έρευνα του eurohoops.net για το «λουκέτο στο μπάσκετ», ήταν και ο προπονητής Γεώργιος Μάνταλος αλλά και ο εκ των αρχηγών της ομάδας Σωτήρης Καραποστόλου.

Ο Σωτήρης Καραποστόλου πρόταξε την ανάγκη να «χρησιμοποιήσουμε την πανδημία για να λύσουμε τα χρόνια προβλήματα του μπάσκετ». Αναλυτικά:

Αντιμετωπίζουμε παγκοσμίως μια κατάσταση πρωτόγνωρη. Αυτό έχει επιπτώσεις σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και όχι μόνο στον αθλητισμό. Νομίζω συμφωνούμε απόλυτα όλοι ότι η υγεία προηγείται όλων των υπολοίπων. Ωστόσο, υπάρχουν μερικά πράγματα που χρήζουν έρευνας και καλύτερης αντιμετώπισης τόσο σε αυτό που (κακώς) αποκαλούμε ερασιτεχνικό αθλητισμό στην Ελλάδα όσο και στο μπάσκετ ειδικότερα.

Προσωπικά πιστεύω ότι από την στιγμή που φτάσαμε ως εδώ (δηλαδή τον σχεδόν 1 χρόνο αποχή από τις αθλητικές δραστηριότητες πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) ας το χρησιμοποιήσουμε για να λύσουμε τα χρόνια προβλήματα του μπάσκετ και όχι τα παροδικά, αυτά δηλαδή που προκληθήκαν απ’ την πανδημία.

Εάν ο COVID αποτελέσει την αφορμή για να επιλύσουμε όσα αρνητικά μας ταλαιπωρούσαν τόσο καιρό στον χώρο, ας την δούμε ως ευκαιρία και όχι ως όλεθρο. Το μπάσκετ, συμφωνούμε όλοι όσοι το αγαπάμε, είχε κατρακυλήσει τα τελευταία χρόνια και η πανδημία απλά έβαλε την ταφόπλακα σε κάτι που ήταν ήδη άρρωστο.

Βλέπω όμως κινήσεις από όλους τους συντελεστές του αθλήματος τελευταία, προς τη σωστή κατεύθυνση, για ένα restart του αθλήματος. Η ομάδα μου, η Μεγαρίδα πρωταγωνιστεί προς αυτή την κατεύθυνση και αυτό με ικανοποίει και με κάνει να αισθάνομαι περισσότερο αισιόδοξος. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος αν δημιουργηθεί το ασφαλές νομικό πλαίσιο για ασφαλισμένους αθλητές και προπονητές με κατατεθειμένα στους αρμόδιους συμβόλαια και μια γενικότερη νομιμότητα να επικρατεί στον χώρο, τότε πιστεύω ότι σε λίγα χρόνια θα λέμε ότι εξαιτίας της πανδημίας βρήκαμε το κουράγιο να σώσουμε το μπάσκετ. Δύσκολο το ξέρω, αλλά σίγουρα εφικτό και αξίζει να το προσπαθήσουμε.

Αυτό φυσικά επιβάλλει αμοιβαίες παραχωρήσεις απ’ όλους μας και μια διάθεση να γκρεμίσουμε αυτό που μας βόλευε έως σήμερα. Τώρα για την παρούσα κατάσταση, εξαιτίας της κινητοποίησης που έγινε, από παίκτες και προπονητές κυρίως, το δίκαιο αίτημά μας για επανέναρξη του αθλητισμού ανακόπηκε από το γενικό lockdown. Δεν υπάρχει συζήτηση για άνοιγμα των χώρων άθλησης όσο παραμένουν τα σχολεία κλειστά. Φυσικά με τις κινήσεις που έγιναν, ωρίμασε και το αίτημά μας και νομίζω ότι όταν θα ξανανοίξουν τα σχολεία, σύντομα θα επιτραπεί να ανοίξουν και οι Αθλητικοί Χώροι, για να επιστρέψουμε σε μια όσο το δυνατόν κανονικότητα, που τόσο μεγάλη ανάγκη την έχουμε όλοι.

Το ότι αρχίζει η Α2 ( τουλάχιστον οι προπονήσεις) είναι κάτι το ευχάριστο. Φυσικά μέλημα όλων πρέπει να είναι αυτό να συνοδευτεί και με την έναρξη του πρωταθλήματος πάλι. Όλοι όμως πρέπει να μεριμνήσουν έτσι ώστε αυτή η επανέναρξη να είναι πραγματική και να συνοδευτεί από προϋποθέσεις υγείας( τεστ κορωνοϊού κλπ.) αλλά και οικονομικές προϋποθέσεις. Ελπίζω σιγά σιγά να πάρει σειρά και η Β με την Γ εθνική, έτσι ώστε όλοι οι αθλητές αλλά και προπονητές να γυρίσουμε σε αυτό που αγαπάμε.

Ακολούθως, ο προπονητής Γιώργος Μάνταλος κάνοντας χρήση της παροιμίας «Ανάμεσα στα δυο μαντριά εψόφησε ο σκύλος» δήλωσε τα εξής:

Προσωπικά έχω την ευτυχία να εκπροσωπώ ένα υγιές σωματείο, από την διπλή ιδιότητα και του προπονητή αλλά και του GM της ομάδας. Έχω λοιπόν διττή ευθύνη, διότι και καλούμαι να αποφασίσω για τα αγωνιστικά θέματα αλλά και για τα διοικητικά, σε συνεννόηση πάντοτε με το Δ.Σ.. Επομένως, κατανοώ απόλυτα και τα οικονομικά προβλήματα των ομάδων, που είναι υπαρκτά, δυσεπίλυτα και μερικά εξ αυτών ανυπέρβλητα, αλλά και τα προβλήματα της αποχής, ως προπονητής, που είναι σίγουρα πρωτόγνωρα για τον αθλητισμό. Σε αυτή λοιπόν την πλέον αρνητική συγκυρία, που καλούμεθα όλοι και να βιώσουμε και να επιλύσουμε, έχουμε την ατυχία οι υπεύθυνοι, αυτοί δηλαδή που έχουν την ευθύνη της λήψης των αποφάσεων, να έχουν πολύ κακή σχέση μεταξύ τους. Συγκεκριμένα, δεν είναι μυστικό ότι ο υφυπουργός Αθλητισμού και η Πολιτεία γενικότερα δεν έχουν καθόλου επαφή με τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας και την Ε.Ο.Κ. γενικότερα. Όταν βιώνουμε λοιπόν την δυσκολότερη κατάσταση, από την γέννηση του μπάσκετ και οι άνθρωποι που πρέπει να δώσουν τις λύσεις (εάν υπάρχει κάποια λύση) δεν θέλουν ούτε να μιλήσουν ο ένας στον άλλο τότε τι ελπίδες να έχουμε; Αυτή η εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση αντιμετωπίζεται μόνο με υποχωρήσεις και με «καλή τη πίστει» συνεργασίες. Όχι μόνο δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο, παρά είμαστε θεατές σε ένα «θέατρο του παραλόγου», με το μπαλάκι των ευθυνών να πηγαίνει αριστερά-δεξιά με απώτερο σκοπό το πως θα πληγεί η δημόσια εικόνα του ενός ή του άλλου.

Πιο συγκεκριμένα, πάρθηκε τώρα πρόσφατα από την πολιτεία μια κατ’ αρχάς θετική απόφαση, να ξεκινήσει το πρωτάθλημα της Α1 Γυναικών και να επιτρέψει σταδιακά την έναρξη στις προπονήσεις της Α2. Για να είχε ουσία όμως αυτή η απόφαση, έπρεπε να είχε δοθεί ταυτόχρονα και ημερομηνία έναρξης του πρωταθλήματος ή εάν αυτό δεν ήταν εφικτό τουλάχιστον το χρονικό πλαίσιο πρόθεσης της έναρξης του πρωταθλήματος. Ούτως ώστε η ΕΟΚ να μπορεί να μην υπεκφύγει και να πει ότι με βάση την ημερομηνία έναρξης των προπονήσεων και της έναρξης των πρωταθλημάτων, παίρνουμε την τάδε απόφαση. Τώρα, με αυτό το ασαφές πλαίσιο, η Ομοσπονδία επικαλέστηκε ότι, δεν μπορούμε να πάρουμε απόφαση, γιατί πολύ απλά οι ομάδες της Α2 δεν μπορούν να κάνουν τον προγραμματισμό τους. Και όπως πολλοί έχουν ήδη γράψει, τι σημαίνει επανερχόμαστε στις προπονήσεις; Ποιοι, μόνο η Α2; Οι υπόλοιποι; Για πόσο διάστημα; Με τι φορμάτ θα γίνει το πρωταθλήματα; Πότε θα τελειώσουν; Πόσο θα διαρκέσει η προετοιμασία; Και δεκάδες άλλες τέτοιου είδους διευκρινιστικές ερωτήσεις. Εάν αυτό δεν είναι έλλειψη επικοινωνίας τότε τι είναι; Και για να καταλήξω και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε, εδώ πάει γάντι το «ανάμεσα στα δυο μαντριά εψόφησε ο σκύλος»…

Προσωπικά πιστεύω ότι, σήμερα που συζητάμε, έχει αναδειχθεί αρκετά και με επιστημονικά αποδεκτό και τεκμηριωμένο τρόπο, ότι η αποχή των αθλητών από το αντικείμενο τους έχει τεράστιες επιπτώσεις στην υγεία τους σωματική και πνευματική. Ιδιαιτέρως δε στα παιδιά. Πρέπει επομένως, εκκινώντας απ’ αυτή τη βάση, να περάσει στην Επιτροπή των λοιμωξιολόγων, που παίρνει τις αποφάσεις, ότι σύμφωνα με επιστημονικά κριτήρια και μελέτες οι επιπτώσεις της αποχής από τον οργανωμένο αθλητισμό είναι πολύ μεγαλύτερες, για τους εμπλεκόμενους, από τις επιπτώσεις της πανδημίας. Αυτό σε συνάρτηση με τους εμβολιασμούς, την μείωση των κρουσμάτων και με το γεγονός ότι η διασπορά του ιού στον οργανωμένο αθλητισμό ήταν ελάχιστη σε σχέση με άλλες δραστηριότητες, μπορεί να οδηγήσει σε συντεταγμένο άνοιγμα των Ακαδημιών ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ που θ’ ανοίξουν και τα σχολεία. Αυτό θα δημιουργήσει ένα «ντόμινο ελπίδας» καθώς θα επαναδραστηριοποιηθούν χορηγοί, γονείς, μέλη, γενικώς η κοινωνία, θα εισρεύσει χρήμα και ενέργεια στον χώρο και ίσως καταφέρουμε να σώσουμε κάτι από τις «δόξες» του παρελθόντος.

Απαραίτητη προϋπόθεση για να επιτευχθεί έστω και κάτι από τα ανωτέρω η σύμπνοια και η κοινή δράση όλων των υπευθύνων fortheloveofthegame, που είχε πει και ο GOAT, χωρίς «παιχνίδια εξουσίας», «πείσματα» και ιδιοτέλειες, αλλιώς ο Σεπτέμβρης του 2021 θα θυμίζει έντονα Σεπτέμβρη του 1986…

Επίσης κάτι τελευταίο, ας αποτελέσει αυτή η ζοφερή κατάσταση που περιήλθαμε, το έναυσμα για την όσο το δυνατόν νομιμοποίηση του χώρου μας, διότι είναι γεγονός ότι η αυθαιρεσία και η έλλειψη νομιμότητας βασίλευε σε όλα τα επίπεδα, πράγμα για το οποίο φέρουμε όλοι ανεξαιρέτως ακεραία ευθύνη. Όλες οι προσπάθειες που γίνονται προς αυτή την κατεύθυνση (Μητρώο Σωματείων, ασφάλιση αθλητών και προπονητών, καταθέσεις συμφωνητικών στην Εφορία κλπ.) είναι όχι μόνο θετικές αλλά και επιβεβλημένες και οφείλουμε όλοι να τις υποστηρίξουμε θυσιάζοντας το ατομικό συμφέρον προς χάριν του κοινού καλού.

πηγή eurohoops.net

Παρόμοια άρθρα

Back to top button