· Οι αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στις πραγματικές μεταρρυθμίσεις, οι αστοχίες σε έσοδα και δαπάνες, οι ανύπαρκτες ιδιωτικοποιήσεις κάνουν συνεχώς το πακέτο μέτρων μεγαλύτερο και βαρύτερο, ενώ αυξάνονται συνεχώς οι φορολογικές απαιτήσεις και οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.
· Οι συνθήκες της οικονομικής κρίσης συνιστούν πλέον για εμάς τους εμπόρους γεγονός «ανωτέρας βίας». Η απρόοπτη μεταβολή των συνθηκών πάνω στην οποία στηρίξαμε την επιχειρηματικότητά μας έχει οδηγήσει την ελληνική αγορά σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» και είναι βέβαιο ότι σύντομα ακόμα και οι συνεπείς νοικοκυραίοι θα εξαναγκαστούμε σε παραίτηση από τον αγώνα μας και «παύση πληρωμών».
1. Φορολογία
· Το οικονομικό επιτελείο έχει δώσει στην Τρόικα «γη και ύδωρ». Κάθε προσδοκία επανόδου στην ανάπτυξη και κάθε ελπίδα σωτηρίας απομακρύνεται πλέον ανεπιστρεπτί,εξαναγκάζοντας τους μικρομεσαίους εμπόρους σε έκρηξη οργής.
· Η αύξηση στη φορολογία των επιχειρήσεων είναι το τελειωτικό χτύπημαεναντίον των μικρομεσαίων. Οι αλλαγές στο φορολογικό με κορυφή την φορολόγηση 35% από το πρώτο ευρώ, όχι μόνο δεν αποτελούν φορολογικές μεταρρυθμίσεις αλλά θα αυξήσουν τη φοροδιαφυγή και θα αναγκάσουν μία στις τρεις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να βάλουν λουκέτο.
· Η αυξημένη φορολόγηση έρχεται να προστεθεί:
– Στη μειωμένη ρευστότητα και στην πτώση του κύκλου εργασιών
– Στη δυσκολία ή αδυναμία εξόφλησης των δανειακών υποχρεώσεων
– Στο αυξημένο λειτουργικό κόστος
– Στην χαμηλή ανταγωνιστικότητα
· Τα εξαγγελθέντα μέτρα εισάγουν διακρίσεις, εφαρμόζουν φορολογία δύο ταχυτήτων και παραβιάζουν εκτός από το Σύνταγμα και την ισονομία και τις μισές από τις βασικές αρχές που δεσμεύτηκε η Κυβέρνηση να εφαρμόσει στον σχεδιασμό του νέου –και υποτίθεται πιο δίκαιου– φορολογικού νόμου.
· Πόσο δίκαιη είναι άραγε η κατάργηση του αφορολόγητου ορίου των 5.000 ευρώ στον έμπορο που έβαλε λουκέτο στην επιχείρηση, στον νέο επιστήμονα που δουλεύει με μπλοκάκι και κυρίως σε αυτόν τον πρώην επαγγελματία που είναι άνεργος και δεν έχει ασφάλιση;
· Σε ποιο βαθμό άραγε όλες αυτές οι μεθοδεύσεις εξυπηρετούν τους στόχους της επανεκκίνησης της οικονομίας και της ανάκαμψης της αγοράς;
· Πού πήγε το flat tax 15% και η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων;
· Πού πήγε η μείωση των συντελεστών του ΦΠΑ;
· Πού πήγε η στρατηγική για πάταξη της παραοικονομίας των 52 δις;
Ζητάμε
· Καμία αύξηση φόρων.
· Να παταχθεί η φοροδιαφυγή και να υπάρξει ένα νέο,σταθερό, λειτουργικό, αναπτυξιακό και επιτέλους έντιμο φορολογικό σύστημα.
· Να καταργηθεί ο αναχρονιστικός Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων, που έχει αποφασιστεί από 2 Κυβερνήσεις και από όλα τα κόμματα, αλλά τα οργανωμένα συμφέροντα την εμποδίζουν.
· Λέμε όχι στα ακραία φορολογικά σενάρια, στα «τυφλά» φορολογικά χτυπήματα και στο φορολογικό κλίμα «αυτοκτονίας» της ελληνικής επιχειρηματικότητας.
· Οι ουτοπικές φορολογικές ανατροπές δεν περιέχουν ούτε ισοδύναμες, ούτε συμμετρικές, ούτε άλλες ευρηματικές ρήτρες, αλλά συγκλίνουν στην εξόντωση του ελεύθερου επαγγελματία και στον αφανισμό της μεσαίας τάξης.
· Η στοχοποίηση και η εξόντωση του μικρομεσαίου εμπόρου δεν πρέπει να είναι το ζητούμενο, ούτε είναι η λύση για την πάταξη της φοροδιαφυγής.
2. Χρηματοδότηση – ΤΕΜΠΜΕ – ΕΤΕΑΝ
· Η ρευστότητα στην αγορά είναι ανύπαρκτη. Σαν να μην έφτανε το κλείσιμο των τραπεζικών κρουνών, η μείωση μισθών και συντάξεων πνίγει την κατανάλωση και εκμηδενίζει την μόνη πηγή ρευστότητας που μας είχε απομείνει.
· Το πρόγραμμα στήριξης από το ΕΤΕΑΝ που έχει εξαγγελθεί από το Υπουργείο Ανάπτυξης έχει ξεκινήσει δειλά και με μειωμένο προϋπολογισμό.
Ζητάμε
· Εξασφάλιση ρευστότηταςγια τις επιχειρήσεις μας.
· Ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, μόνο με την δέσμευσή τους ότι τα χρήματα αυτά, που πληρώνουμε από το υστέρημα του ελληνικού λαού, θα ενισχύσουν στην πραγματική οικονομία.
· Πλήρη δραστηριοποίηση του ΕΤΕΑΝ στην κατεύθυνση στήριξης των μικρών επιχειρήσεων και όχι για την προώθηση της περιορισμένης ρευστότητας προς τις Τράπεζες.
· Μετατροπή των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων προς το ΤΕΜΠΜΕ/ΕΤΕΑΝ σε μακροχρόνιες δανειακές συμβάσεις το λιγότερο 10ετούς διάρκειας.
3. Ασφάλιση και Υγεία
· Σχεδόν ένας στους δύο συναδέλφους μας δεν πληρώνουν την εισφορά τους στον ΟΑΕΕ. Αυτοί και οι οικογένειές τους παύουν να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
· Η ανεπάρκεια και η αναποτελεσματικότητα του ΕΟΠΥΥ έχει φέρει στα όρια της απελπισίας τους υπολοίπους συναδέλφους μας, που καταβάλλουν κανονικά τις εισφορές τους, αφού με τις συνεχείς απεργίες των γιατρών, των φαρμακοποιών, των εργαστηρίων και τις ελλείψεις σε έμψυχο και άψυχο υλικό η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γίνεται «όνειρο απατηλό».
· Πληρώνουμε 20 € το δίμηνο, για τον λογαριασμό ανεργίας του εμπόρου, που ήταν πάγιο αίτημα του εμπορικού κόσμου και ήρθε να καλύψει μία χρόνια αδικία κατά των ανθρώπων του ελεύθερου επαγγέλματος, έναντι των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα.
· Ωστόσο αν και εμείς πληρώνουμε κανονικά, δεν εκδόθηκε ποτέ η απαιτούμενη για την κατανομή του βοηθήματος Υπουργική Απόφαση.
· Σαν αποτέλεσμα, στο λογαριασμό έχουν μαζευτεί από το υστέρημά μας δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να γνωρίζουμε που είναι ή που πάνε. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι δεν εκπληρώνουν το σκοπό για τον οποίο δίνονται.
Ζητάμε
· Νέα γενική και μόνιμη ρύθμιση των
