Ακολουθεί άρθρο – επιστολή της Αναστασίας Χατζηπολυχρόνη, υποψήφιας δημοτικής συμβούλου για τη δημοτική ενότητα ΝΕΑΣ ΠΕΡΑΜΟΥ, με τον συνδυασμό «ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ», με υποψήφιο δήμαρχο τον Γρηγόρη Σταμούλη.
Εν όψει των εκλογών της προσεχούς Κυριακής επιθυμώ να καταθέσω λίγες σκέψεις ως προς το ζήτημα της εκπροσώπησης των γυναικών από θέσεις ευθύνης στον ευαίσθητο τομέα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Η αυτοδιοίκηση είναι γένους θηλυκού, θα μπορούσε να πει κάποιος. Για να δούμε όμως, ποια είναι η πραγματικότητα.
Σήμερα σε σύνολο 334 δήμων σε όλη την Ελλάδα, μόνο 19 γυναίκες υπηρετούν τον θεσμό, από την θέση του Δημάρχου. Παρόμοια κατάσταση και στην εκπροσώπηση στα δημοτικά συμβούλια. Επί 9694 δημοτικών συμβούλων, 1558 είναι γυναίκες, ποσοστό 14,4%.
Βλέπουμε, δηλαδή, ότι παρά την ποσόστωση φύλου, που απαιτεί ο νόμος, μίνιμουμ στο 40% για την κατάρτιση συνδυασμού, αυτό ελάχιστα λειτουργεί στην πράξη, που σημαίνει ότι το ζήτημα της ισότητας των δύο φύλων παραμένει ζητούμενο για τις μέρες μας. Και αυτό σε αντίθεση με όλες της προηγμένες χώρες της Ευρώπης, όπου η γυναικεία παρουσία είναι στον μέγιστο βαθμό.
Επιβάλλεται, λοιπόν, να υπάρξουν παρεμβάσεις, ούτως ώστε να επιβάλουμε με τον αγώνα και την παρουσία μας νομοθετικές ρυθμίσεις στο εκλογικό σύστημα, έτσι ώστε να ψηφίζονται και τα δύο φύλα, για να υπάρξει κάποια στιγμή η επιθυμητή και πολυθρύλητη ανανέωση του πολιτικού συστήματος με την ισότιμη εκπροσώπηση των δύο φύλων.
Η τοπική αυτοδιοίκηση συνεπώς έχει ανάγκη από άρωμα γυναίκας. Σε αυτόν τον χώρο μπορεί να αναδειχθεί η ισότητα των δύο φύλων χωρίς στεγανά και προκαταλήψεις ως προς την απόδοση αλλά με κριτήριο τις ιδέες και την ικανότητα παραγωγής αυτοδιοικητικού έργου. Οι γυναίκες υποψήφιες σύμβουλοι μπορούμε να διεκδικήσουμε αυτόν τον ρόλο.
Αγωνιζόμαστε επί ίσοις όροις, για τη συμμετοχή μας στα κοινά και ζητούμε τη στήριξη των δημοτών. Ήρθε η ώρα να ψηφίσουμε με το βλέμμα στραμμένο στο αύριο, το δικό μας και των παιδιών μας!
Γιατί σαν γυναίκες μπορούμε, γιατί η κοινωνία μας έχει ανάγκη, γιατί και εμείς πλέον είμαστε ώριμα τέκνα αυτής της ανάγκης αλλά και ώριμα τέκνα της οργής.
